Σε ομιλία του πρωθυπουργού μας στην Βουλή, την 08.03.2024, ο προλογίσας αυτήν πρόεδρός της είπε (Ομιλία του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στη Βουλή): «Δεν τον καλό μόνο, τον καλωσορίζω, έπειτα από μία προχθεσινή περιπέτεια εις την κοιτίδα της Φιλικής Εταιρείας, την Οδησσό, όπου η επίσκεψή του (…), συνοδεύτηκε από μία καταδικαστέα διεθνώς εκτόξευση βαλλιστικού πυραύλου, σε πολύ κοντινή απόσταση από την επίσκεψη ξένου ηγέτη και του ηγέτη της Ουκρανίας, πράγμα το οποίο αποδεικνύει, ότι η δοκιμασία τού να επισκέπτεσαι την Ουκρανία έστω δια 7 ώρες, δεν συγκρίνεται με την δοκιμασία που υφίσταται αυτός ο λαός επί 2 χρόνια και ότι καλώς σε αυτήν την δοκιμασία η Ελλάδα συμπαρίσταται».
Επί της υποθέσεως της Ουκρανίας και επ’ευκαιρία των ανωτέρω αναφέρονται τα εξής:
- Η Ρωσία εισήλασε στην Ουκρανία, την 24.02.2022, δια να προστατεύσει τον επί 8ετία (23.02.2014-24.02.2022) υπό γενοκτονία ρωσόφωνο ουκρανικό λαό (Putin announces Special Military Operation in Eastern Ukraine, Wcom). Την 23.02.2014, η πραξικοπηματική κυβέρνηση του Κιέβου ανεκάλεσε τον Νόμο Kivalov-Kolesnichenko υπ’αρ. 5029/03.07.2012, περί ισοτίμου μεταχειρίσεως των πλειοψηφούντων ανατολικώς ρωσοφώνων εξ απόψεως επισήμου χρήσεως της ρωσικής γλώσσης, όπερ προκάλεσε τούτους σε διαμαρτυρίες. Οι ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις (Ε.Δ.) εξαπέλυσαν δριμεία επίθεση προς κατάπνιξη των εν λόγω διαδηλώσεων. Αυτή η σύρραξη στοίχισε 10.000 θανάτους αμάχων στο Ντονμπάς και 4.000 στρατιωτικών (Our Latest Interview with Jacques Baud, απάντηση 9η). Ουδείς ομίλησε περί των θανάτων τούτων. Στην Βόρειο Ιρλανδία, εντός 30ετίας, οι θάνατοι ανήλθαν σε 3.700. Επ’αυτών εκκρεμεί προσφυγή της Ρωσίας ενώπιον του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου της Χάγης, περί γενοκτονίας (Απόφαση Γ.Σ./Ο.Η.Ε. 260 A (III)/09.12.1948, άρθρο 2), τελεσθείσας υπό του Κιέβου (Civilian graves in Donbass – The Ministry of Foreign Affairs of the Russian Federation˙ βλ. και PC.SHDM.NGO/17/16, Osce.org) της κατηγορίας του τελευταίου έναντι της Ρωσίας επίσης περί γενοκτονίας εχούσης απορριφθεί (Αίτημα Ρωσίας).
- Την 12.02.2015, υπεγράφησαν οι Συμφωνίες του Μινσκ, υπό του Ο.Α.Σ.Α., της Ρωσίας, της Ουκρανίας και των Λουγκάνσκ και Ντονέτσκ, τη αιγίδι Γαλλίας και Γερμανίας, υιοθετηθείσες και υπό του Ο.Η.Ε. (Συμβούλιο Ασφαλείας 2202/17.02.2015 (Sorg), περί αυτονομήσεως του Ντονμπάς ΕΝΤΟΣ της Ουκρανίας, ως είδος τι συνομοσπονδίας. Σημειωτέον, οι πρώτες Συμφωνίες του Μινσκ (19.09.2014), δεν ευοδώθησαν, κατόπιν επιχειρήσεως του Κιέβου κατά του Ντονμπάς στεφθείσας υπό αποτυχίας.
Κατόπιν, εμάθαμε, δια στόματος της πρώην Γερμανίδος καγκελαρίου Ανγκέλας Μέρκελ (Angela Merkel opens up on Ukraine, Putin and her legacy, D.W., 06/07/2022), ότι το Κίεβο υπέγραψε τις ανωτέρω Συμφωνίες ΟΧΙ δια να τις εφαρμόσει, αλλά δια να κερδίσει χρόνο, ώστε να καταστήσει τον στρατό του πλέον ετοιμοπόλεμο (βλ. και Der Spiegel, 24.11.2022 και Die Zeit, 07.12.2022), όπερ o συνεγγυητής των εν λόγω Συμφωνιών Γάλλος πρόεδρος François Hollande επεβεβαίωσε, κατά συνέντευξή του, την 28.12.2022, δηλών, ότι οι εν λόγω Συμφωνίες συνήφθησαν εν είδει τεχνάσματος (François Hollande confirms Minsk Agreements were a Western ploy) και περαιτέρω (Theo Prouvost, Hollande: “There will only be a way out of the conflict when Russia fails on the ground”), ότι η απόφαση των Η.Ε. (2202/2015) «έδιδε το δικαίωμα [στον Ρώσο πρόεδρο], ως εγγυητού των Συμφωνιών Μινσκ, να επέμβει επί τη βάσει της αρχής [τούτων των Η.Ε.] περί Ευθύνης Προστασίας [Responsibility to Protect ή R2P]»! Ο ίδιος, δε, τότε Ουκρανός πρόεδρος, Petro Poroshneko εδήλωσε (Minsk deal was used to buy time – Ukraine’s Poroshenko, The Press United.pdf), ότι επ’ουδενί επρόκειτο η Ουκρανία να εφαρμόσει τις Συμφωνίες.
- Την 21-22.02.2022, οι Δημοκρατίες του Ντονμπάς, Λουγκάνσκ και Ντονέτσκ, συνήψαν διμερείς συμφωνίες μετά της Ρωσίας, περί αμοιβαίας φιλίας και βοηθείας. Την 02.2022, ο Αμερικανός πρόεδρος Τζ. Μπάιντεν δηλώνει, ότι η Ρωσία θα εισβάλει τις προσεχείς ημέρες (Biden: “My sense” is that Russia will invade Ukraine “within the next several days”, Cnn.com). Συν τω χρόνω, τα σφυροκοπήματα των ουκρανικών Ε.Δ. στο Ντονμπάς ενετάθησαν κατά 40 φορές, γεγονός που επεσήμανε ο Ο.Α.Σ.Α. (H ουκρανική κρίση είχε λήξει πριν καν ξεσπάσει, βλ. γράφημα & Jacques Baud, Ukraine entre guerre et paix, εκδ. Max Milo, 2023, σελ. 47).
- Τότε, οι Δημοκρατίες του Ντονμπάς εζήτησαν βοήθεια από την Ρωσία, οπότε και η τελευταία, την 24.02.2022, εισέδυσε σ’αυτές. H εν λόγω εισβολή εδράζεται στις εξής αρχές/διατάξεις του Ο.Η.Ε.
(α) Στην Ευθύνη περί Προστασίας (U.N. Office on Genocide Prevention and the Responsibility to Protect), ως προανεφέρθη, όπερ οφείλει, καρ’αρχήν, το Κράτος-Μέλος στο οποίον σημειούται η κρίση, κατόπιν η Διεθνής Κοινότης και τέλος οιοδήποτε άλλο Κράτος-Μέλος, ιδία όμορο του πεδίου κρίσεως, όπερ έπραξε η Ρωσία, κατόπιν δε και των αποτυχιών των εγγυητριών Γαλλίας και Γερμανίας στις Συμφωνίες του Μινσκ (Baud, J., ένθ’ανωτ., σελ. 49).
(β) Στο άρθρο 51 του Χάρτη του Ο.Η.Ε., όπου «καμιά διάταξη αυτού του Χάρτη δε θα εμποδίζει το φυσικό δικαίωμα της ατομικής ή συλλογικής νόμιμης άμυνας, σε περίπτωση που ένα Μέλος των Η.Ε. δέχεται ένοπλη επίθεση, ως την στιγμή που το Συμβούλιο Ασφαλείας λάβει τα αναγκαία μέτρα για να διατηρήσει την διεθνή ειρήνη και ασφάλεια».
Σημειωτέο, κατά πάλι τον Ο.Α.Σ.Α., διαρκουσών των επιθέσεων του Κιέβου κατά του Ντονμπάς, δεν υπήρχαν σ’αυτό ρωσικά στρατεύματα (Counting the Dead in Europe’s Forgotten War: «Alexander Hug (…) the deputy head of the OSCE’s observer mission in Ukraine, (…) OSCE had not seen direct evidence of Russian involvement in eastern Ukraine»).
- Πέραν των υποσχέσεων ηγετών της Δύσεως (πρόεδρος Μπούς πατήρ, ΥΠ.ΕΞ. τούτου Τζ. Μπέικερ, καγκελάριος Χ. Κολ, πρόεδρος Φ. Μιτεράν κ.α.), ότι το Ν.Α.Τ.Ο. δεν θα επεξετείνετο πέραν της Ανατολικής Γερμανίας, λόγος της ανωτέρω εισβολής είναι και το γεγονός, ότι στην περίπτωση εγκαταστάσεως ΝΑΤΟϊκής βάσεως κατά της μήκος της ουκρανικής μεθορίου μετά της Ρωσίας και οιασδήποτε ο μη γένοιτο κινητοποιήσεως και επισημάνσεως αυτής υπό των ρωσικών δορυφόρων, η Ρωσία δεν θα έχει τα περιθώρια χρόνου παρά να εφαρμόσει το χείριστο των σεναρίων (Our Interview with Jacques Baud – The Postil Magazine: «This is why Russia strives having a “glacis” between NATO and its territory»). Προσθετέο, ότι την 28.03.2022, οι Η.Π.Α. εξήλθαν του δόγματος περί «Μη Πρώτης Χρήσεως» πυρηνικών όπλων (Biden Policy Allows First Use of Nuclear Weapons, Arms Control Association).
- Κατά ανωτάτους αξιωματικούς των Η.Π,Α., η Ρωσία, διαρκούσης της ανωτέρω εκστρατείας, προσπαθούσε -και προσπαθεί- ν’αποφύγει να πλήξει παν ει δυνατόν αστικές περιοχές (Putin’s Bombers Could Devastate Ukraine But He’s Holding Back. Here’s Why, Ncom).
- Τις ουκρανικές Ε.Δ. απαρτίζουν παραμιλιταριστικά, ακραία, φασιστικά, νέο-ναζιστικά στοιχεία (Nazi Symbols on Ukraine’s Front Lines Highlight Thorny Issues of History, The New York Times). Ήδη, δε, το 2020, αποτελούν περί το 40% των ουκρανικών Ε.Δ., εξοπλιζομένων, χρημοδοτουμένων και υποκειμένων σε ασκήσεις υπό των Η.Π.Α., Μεγ. Βρετανίας, Καναδά και Γαλλίας (Mapping Ukraine and Russia on the edge of war, γράφημα 2ο) .
- Κατά τις ανωτέρω ύποπτες δηλώσεις του, ο προμηνύων ρωσική επίθεση πρόεδρος Μπάιντεν εδήλωσε παραλλήλως θετικός σε διπλωματική επίλυση της κρίσεως (Biden “convinced” Putin plans to invade but says diplomacy “always a possibility” Russia, The Guardian) Καίτοι όχι πολύ γνωστές από της ρωσικής εισβολής, οι απόπειρες διπλωματικές διευθετήσεως της κρίσεως από της πλευράς της Ουκρανίας έχουν πλέον, από της πρώτης επισήμου επιβεβαιώσεως αυτών δια στόματος Ρώσου προέδρου Βλαδιμήρου Πούτιν (16.01.2024), μέχρις της συνεντεύξεως τούτου υπό του Τάκερ Κάρλσον (06.02.2024), λάβει ευρεία δημοσιότητα (Οι μυστικοί όροι των από 2022 διαπραγματεύσεων μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας, Eorg). Και τί έκανε η Δύση; Στην από 24.03.2022 σύνοδο, το Ν.Α.Τ.Ο. τις απέρριψε δια του Άγγλου πρωθυπουργού Μπ. Τζόνσον, κατόπιν εντολής των Η.Π.Α. Εν έτει 2023, ωστόσο, καθ’ον χρόνον η κρίση εκρίνετο επί το αποφασιστικότερο υπέρ της Ρωσίας, οι Η.Π.Α. τις ενεθυμήθησαν. Τώρα, όμως, έχει μάλλον πεισμώσει ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντιμίρ Ζελένσκι. Πάντως, η πλευρά της Ουκρανίας επιβεβαιοί, ότι η Ρωσία τότε ήταν προ του να συγκατατεθεί (Les négociateurs ukrainiens affirment que les Russes ont accepté leurs propositions, Lefigaro.fr).
- Ενδιαμέσως, την 23-27.09.2022, βάσει του άρθρου 1, παρ. 2. του Καταστατικού του Ο.Η.Ε., περί αυτοδιαθέσεως -στο οποίον εδράσθη και η Κύπρος την 10ετία του 1950, ενώσεως περιλαμβανομένης (Κύρου, Α. Ελληνική Εξωτερική Πολιτική, εκδ. ΕΣΤΙΑ, 1955, σελ. 349: «πρόκειται περί της (…) αυτοδιαθέσεως, (…) τίποτε απολύτως δεν αντιτίθεται στο ενδεχόμενο της ενώσεως»)-, οι Δημοκρατίες Ζαπορίζια, Λουγκάνσκ, Ντονέτσκ και Χερσώνα προέβησαν σε δημοψήφισμα υπέρ της προσχωρήσεως αυτών στην Ρωσία, όπως και η Κριμαία, την 16.03.2014, φοβούμενη τα αιματηρά επεισόδια τ,,ης Πλατείας Μαϊντάν του Κιέβου (18-23.02.2014).
Σημειωτέον, την 01.07.2021, υιοθετήθη ο Νόμος περί Δικαιωμάτων των Αυτοχθόνων Λαών υπ’αρ. 5506, υποβιβάζων τις εθνικές μειονότητες σε καθεστώς εφάμιλλου των Εβραίων επί νόμων Νυρεμβέργης, την 10ετάι του 1930. Ο Oleg Seminsky (Ουκρανός βουλευτής και μέλος του προεδρικού κόμματος “Υπηρέτες του Λαού”) εδήλωσε σχετικώς (A.P. News, 02.07.2021): «Οι Ρώσοι δεν είναι αυτόχθων λαός υπό την έννοια του νόμου. Επομένως, δεν θα μπορούν να απολαμβάνουν πλήρως πάντων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών, ως ορίζονται υπό του Διεθνούς Δικαίου και προβλέπονται στο Σύνταγμα και τους λοιπούς νόμους της Ουκρανίας».
- Δέον επίσης να λεχθεί, ότι ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα, όταν ο νυν πρόεδρος των Η.Π.Α. ήταν τότε αντιπρόεδρος, ήταν κατά οιασδήποτε επεμβάσεως στην Ουκρανία (Δόγμα Ομπάμα), εκ του ότι δεν εξυπηρέτει το εθνικό συμφέρον των Η.Π.Α., ως και επειδή -πρωτίστως- η Ρωσία θα διετήρει πάντοτε στην Ουκρανία υπεροχή στην κλιμάκωση επί ενδεχομένης εμπλοκής (Obama Sees Ukraine as Putin’s Client State, Atlantic Council). Ωστόσο, άξιο απορίας είναι οι οξύμωρες και παράδοξες προς τ’ανωτέρω τότε (2014-2015) ενέργειες της συνταξιοδοτηθείσας πλέον υφυπουργού των Εξωτερικών Βικτώριας Νούλαντ, ασκούσας, κατά τον αμερικανικό Τύπο, πολιτική επιφέρουσας «τον θάνατο και την καταστροφή», είτε δια της προκλήσεως της «επαισχύντου “Επαναστάσεως της Μαϊντάν”», είτε δια της υπονομεύσεως των ειρηνευτικών συνομιλιών, προωθούσας την μαξιμαλιστική γραμμή υπέρ του ρωσο-ουκρανικού πολέμου «μέχρις του τελευταίου Ουκρανού» (The Real Victoria Nuland: US foreign policy official retires after decades of fomenting conflict and destruction). Σήμερα, αναφέρεται ευθαρσώς (Why Are We in Ukraine?, by Benjamin Schwarz, Christopher Layne, Horg), ότι η πολιτική της Ουάσιγκτον έναντι της Μόσχας και του Κιέβου «προεκάλεσε τέτοιες συνθήκες, ώστε κατέστησε το ενδεχόμενο πυρηνικού πολέμου μεταξύ Η.Π.Α. και Ρωσία όλο και επικινδυνοδέστερο».
- Στην Γαλλία, η άποψη προέδρου Μακρόν, περί ενδεχομένου αποστολής γαλλικών στρατευμάτων, βρήκε αντιμέτωπη την του λοιπή Ε.Ε. (Macron faces EU backlash after suggesting sending troops to Ukraine | France, The Guardian), έως και της πλειοψηφία του γαλλικού πληθυσμού (Sondage: 76% des Français contre l’envoi de soldats français en Ukraine, Aorg), σε σημείο όπου ετέθη το ερώτημα εάν ο Γάλλος πρόεδρος έχει σώας τας φρένας (Le doute commence à gagner ses partisans: Macron est-il un Président «normal»? – Boulevard Voltaire).
- Στην Γερμανία, επίσης, η εκ Μόσχας διαρροή ημιώρου συνομιλίας μεταξύ επί κεφαλής της Luftwaffe και άλλων αξιωματικών, περί αποστολής στην Ουκρανία πυραύλων κρούζ Taurus αποτελεί, κατά τον βρετανικό Τύπο, παράφρονα πρωτοβουλία, αντικειμένη στις δηλώσεις του Γ.Γ. του Ν.Α.Τ.Ο. περί αναστολής των εχθροπραξιών (Nato is growing reckless over Ukraine – and Russia’s German military leak proves it | Ukraine. The Guardian).
- Στην Ελλάδα, κύκλοι των ελληνικών Ε.Δ. είναι της γνώμης, ότι τα πολεμικά μας αποθέματα είναι αναντικατάστατα και απολύτως αναγκαία δια να παρέχονται στην Ουκρανία (Ελληνικά όπλα στην Ουκρανία – Ερωτήματα για το άρθρο του Forbes).
- Τέλος, σε ό,τι αφορά τηνΟδησσό -πρώην Khadjibey, εκ της οθωμανικής κατοχής- ονομάσθη έτσι από την Μεγάλη Αικατερίνη (Β΄), βάσει διατάγματος του 1795, μετά την ήττα των Οθωμανών στο ρωσοτουρκικό πόλεμο 1787-1792, προδήλως εμπνευσμένη εκ των εγγύς κατοικούντων Ελλήνων (Occasional Paper X Catherine the Great in Odesa, Ukraine, σελ. 5). Βεβαίως, οι Έλληνες ζούσαν εκεί από αρχαιοτάτων ετών (ένθ’ανωτ., σελ. 22). Εκεί, το 1814, ιδρύθη και η Φιλική Εταιρεία. Αλλά και η υπό της Μεγάλης Αικατερίνης ονομασία της Οδησσού ενετάσσετο στο περίφημο Ελληνικό Σχέδιο αυτής (~1780), που προδήλως ενέπνευσε και τον επί Ελληνικής Επαναστάσεως εγγόνο της τσάρο Νικόλαο Α΄ (Άνευ της Ρωσίας δεν θα υπήρχε ελληνικό Κράτος). Ελληνικές ονομασίες έλαβαν και άλλοι νεωρωσικοί λιμένες-πόλεις (Μαριούπολη, Μελιτόπολη, Σεβαστούπολη, Συμφερόπολη, Χερσώνα κ.α.), εν πολλοίς εμπνεόμενες εκ των ενταύθα διαβιούντων Ελλήνων.
Που θέλουμε να καταλήξουμε: Η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία δια τον ίδιον λόγο που ευτυχώς τότε δια την διεθνή ασφάλεια και ειρήνη o Αμερικανός πρόεδρος Τζων Φ. Κέννεντυ αντήλλαξε την απόσυρση των αμερικανικών πυραύλων στην Τουρκία και την Ιταλία, μ’εκείνη των σοβιετικών στην Κούβα, Μόνον που, εν προκειμένω, ο συμβιβασμός ελλείπει, όχι, όμως, οι φωνές δι’ειρηνευτική επίλυση της κρίσεως (After two grueling years of bloodshed, it’s time for peace in Ukraine, Salon.com) και δη καλούσες την Ουκρανία να σπεύσει εκείνη στο πρώτο βήμα (Πάπας: «Η Ουκρανία να υψώσει λευκή σημαία» – Αιφνιδιάζει ο Ποντίφικας μιλώντας στο ελβετικό RSI), εφ’όσον και εκ της προσφάτου μάχης στην Αβντιίβκα του Ντονέτσκ (Ukraine’s Retreat From Avdiivka Under Russia’s Harrowing Attacks – The New York Times), φέρεται να έχει χάσει πλέον ολοσχερώς τον στρατό της και συνεπώς τον πόλεμο, όπερ συμμερίζονται, τόσον εξέχοντες ακαδημαϊκοί (John Mearsheimer – U.S. Blind Support of Ukraine/The West: Collective Suicide, 04:30 επ.), όσον και έγκριτοι εμπειρογνώμονες οπότε και οι όροι των διαπραγματεύσεων επαφίενται αποκλειστικώς στην Ρωσία (Jacques Baud: “L’Ukraine n’a plus son armée, l’Occident a porté un coup stratégique à son image. Les conditions des négociations seront dictées par la Russie”, Histoire et société). Παραλλήλως, η υπόληψη του προέδρου Μπάιντεν κλυδωνίζεται, κατηγορουμένου ως εμπλεκομένου σε σκάνδαλα, αφορώντα και την Ουκρανία (Did Joe Biden Commit Treason?). Ο επί των ημερών του οποίου ο ανωτέρω πόλεμος απεφεύχθη πρόεδρος Τραμπ διεμήνυσε, ότι άπαξ και επανεκλεγεί -όπερ λίαν ή πρόδηλο- θα κυβερνήσει την πρώτη μέρα ως δικτάτωρ, δια θέσει τέρμα στον πόλεμο τούτον. Αφαιρουμένης της επωδύνου δι’όλην την ανθρωπότητα σοβιετικής εμπειρίας (Stéphane Courtois, H Μαύρη Βίβλος του Κομμουνισμού, εκδ. Laffont, 1997), η Ρωσία υπήρξε σύμμαχός μας, τόσον επί της Ελληνικής Επαναστάσεως, όσον και του Α΄Π.Π. (Μακεδονικό Μέτωπο), αλλά και του Β΄Π.Π., έως και επί του Κυπριακού ή της ελληνο-τουρκικής διαφοράς στο Αιγαίο. Άνευ αυτής, ούτε Οδησσός θα υπήρχε, ούτε Φιλική Εταιρεία, ούτε καν ελληνικό Κράτος! Οι κατακτηθείσες περιοχές της Ουκρανίας δεν θα μπορούν να επιστρέψουν σ’αυτήν, διότι υπό της ρατσιστικής νομοθεσίας που την διέπει, θα ξαναυπάρξει εμφύλιος. Οι δε Ουκρανοί θρηνούν σήμερα άνω των 500.000 θανατωθέντων -η νεολαία έχει αφανισθεί, ως επί Ναπολέοντος- και άλλων τόσων αναπήρων/ακρωτηριασθέντων. Τί, λοιπόν, κερδίζουμε από αυτήν την κρίση; Μήπως ο ρόλος μας, όσο έχουμε ακόμη την ευκαιρία, πρέπει να είναι της διπλωματικής επιλύσεως;
Εν Αθήναις τη 12η Μαρτίου 2024.
Παναγιώτης Α. Ζολώτας