Διαρκούσης της αναφλέξεως του Παλαιστινιακού, η Ρωσία υπήρξε -και παραμένει- η μόνη δυναμένη να ομιλεί μεθ’όλων των πλευρών, είτε του Ισραήλ, είτε των Παλαιστινίων, είτε του Ιράν, είτε της Σαουδικής Αραβίας κ.ο.κ. Βεβαίως, ανεκοινώθη, ότι η ευθύνη περί των κτυπημάτων της 22ας Μαρτίου ανελήφθη υπό του Ισλαμικού Κράτους (Moscow concert hall attack), επειδή οι δράστες εστρατολογήθησαν υπό ενός «Προφήτου» στο διαδίκτυο, με αποστολή τον φόνο του μεγίστου δυνατόν αριθμού αμάχων (Crime de masse à Moscou). Και βεβαίως, οι Η.Π.Α. έσπευσαν, δια προδήλους λόγους, ν’απενοχοποιήσουν την Ουκρανία («Με ποίο δικαίωμα οι Η.Π.Α. δίδουν … συγχωροχάρτι στην Ουκρανία;»), γεγονός που, όμως, κατά την εκπρόσωπο του ρωσικού ΥΠ.ΕΞ. Maria Zakharova, συγκεντρώνει περισσότερα βέλη κατά του Κιέβου. Πρωτίστως, κατά το από 23 Μαρτίου διάγγελμα του Ρώσου προέδρου Βλαδιμήρου Πούτιν, οι διαφυγόντες τρομοκράτες κατευθύνθησαν προς Ουκρανία (Έκτακτη είδηση: Διάγγελμα Πούτιν για την τρομοκρατική επίθεση στη Μόσχα), ενός εκ των συλληφθέντων ομολογήσαντος πως ημείφθη από της πλευράς αυτής (Σταύρος Λυγερός: Μακελειό στη Μόσχα, 1:55).
Κατά δημοσίευμα του γαλλικού εντύπου Le Point υπό χρονολογία 21.011.2019 (L’Ukraine, refuge inattendu des leaders de Daech en exil), ερειδόμενο σε αποκάλυψη της βρετανικής The Independent (How Ukraine became the unlikely home for Isis leaders escaping the caliphate), η Ουκρανία απετέλει ήδη μείζον καταφύγιο ηγετών του Ισλαμικού Κράτους εν εξορία. Κατά τις ανωτέρω πηγές, την 19η Νοεμβρίου (2019) είχε εντοπισθεί και συνελήφθη στο Κίεβο ηγέτης Τζιχαντιστής, ο Al Bara Chichani, αναπληρωτής του λεγομένου Ομάρ του Τσετσένου, θεωρουμένος έως τότε αποβιώσας, ενώ δεν πρόκειται περί του μόνου ενταύθα μαχητού του Ισλαμικού Κράτους, του ανωτέρω συλληφθέντος, ζώντος στην Ουκρανία επί 2ετία, συντονίζοντος ακωλύτως, κατά τις ουκρανικές υπηρεσίες πληροφοριών S.B.U., τρομοκρατικές επιχειρήσεις από του Κιέβου. Ένας εκ των λόγων διευκολύνων τον προορισμό προς Ουκρανία, είναι η απόκτηση πλαστών διαβατηρίων, προς $5.000 κατά μέσον όρο, μέσω του Darknet. Η Ουκρανία εξακολουθεί να διατηρεί τα σκήπτρα στην Ευρώπη από πλευράς διαφθοράς, η δε εγγύτης αυτής μετά της Τσετσενίας, χώρας συμβάλλουσας τα μέγιστα στην παραγωγή μαχητών του Ισλαμικού Κράτους, αποτελεί επίσης παράγοντα ενθαρρύνοντος αυτήν ως άντρου συγκεντρώσεως τρομοκρατών, δυναμένων αν εισέλθουν και στην Ε.Ε. άνευ VISA.
H ειδήμων επί των ενόπλων συγκρούσεων Ρωσοαμερικανίς ακαδημαϊκός και βραβευθείσα συγγραφεύς Vera Mironova επισημαίνει, ότι καίτοι η Τουρκία αποτελεί πρώτιστο προορισμό (Ιντίλπ) -ως είδαμε και περί της Χαμάς (H γείτων καταφύγιο και χρηματοδότης της τρομοκρατίας)-, οι ευρισκόμενοι στην Ουκρανία ισλαμιστές είναι οι πλέον επίφοβοι, αρκετοί, δε, εξ αυτών έχουν εθελοντικώς ενταχθεί στις ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις. Ο Ρώσος πολιτικός επιστήμων Sergei Karnaukhov ισχυρίζεται σαφή ανάμιξη στην υπόθεση αυτή της Ουκρανίας (Putin vows revenge as he claims Moscow concert hall killers were set to flee via Ukraine).
Το συμβάν της 22ας διεδραματίσθη καθ’ον χρόνο έλαβαν το φως της δημοσιότητος προτάσεις της Ρωσίας περί διπλωματικής διευθετήσεως της κρίσεως προτού η τελευταία εισβάλλει την 24.02.2022! Αφού εμάθαμε, κατ’αρχήν, δια στόματος προέδρου Πούτιν, περί των ουκρανικών κρούσεων, εν έτει 2022, περί ειρηνευτικής επιλύσεως της κρίσεως (Imbécile, tout serait fini depuis longtemps, mais l’Ukraine a refusé de négocier avec la Russie), όπερ επεβεβαιώθη δι’ακολούθου συνεντεύξεως του Ολεκσέι Αρέστοβιτς, αντιπολιτευομένου τον Ουκρανό πρόεδρο Βολοντιμίρ Ζελένσκι (O Ζελένσκι πείσμων καθοδηγεί την χώρα στην ολοσχερή καταστροφή…), κατόπιν του Ρώσου ηγέτου υπό του Αμερικανού δημοσιογράφου Τάκερ Κάρλσον (Θα ακούσουν στη Δύση τις ενοχλητικές αλήθειες στην συνέντευξη Πούτιν;) και τελευταίως δια δημοσιεύματος εγκύρου αμερικανικού φύλλου (Putin’s punishing peace deal for Ukraine revealed), πάντα τ’ανωτέρω σε επιβεβαίωση αρχικών μαρτυριών αναλυτών γνώριμων περί των πραγμάτων (Jacques Baud: «L’Ukraine n’a plus son armée, l’Occident a porté un coup stratégique à son image. Les conditions des négociations seront dictées par la Russie»), μανθάνομε σήμερα, ότι και οι Ρώσοι είχαν προβεί σε παρόμοιο διάβημα, προ της εμπλοκής αυτών, την 24.02.2022.
Συγκεκριμένα, το γερμανικό φύλλο Die Weltwoche της 09.03.2024 έφερε στην δημοσιότητα ρωσικά έγγραφα αναρτηθέντα στον ιστοτόπο του ρωσικού Υπουργείου των Εξωτερικών, αποδεικνύοντα, ότι η Ρωσία δεν επεθύμει πόλεμο, αλλ’ειρήνη και σταθερότητα στην Ευρώπη, περί των οποίων, όμως, η Δύση ηδιαφόρησε (Documents prove that Russia did not want war, but peace and stability in Europe. But the West refused). Η εκτράχυνση, δηλαδή, του πολέμου στην Ουκρανία (εισήλαση Ρωσίας) μπορούσε να έχει αποφευχθεί.
Πλέον συγκεκριμένα, την 15.12.2021, υπήρξε συνάντηση στην Μόσχα, όπου η ρωσική Κυβέρνηση επέδειξε σε εκπροσώπους των Η.Π.Α. και του Ν.Α.Τ.Ο. δύο σχέδια συμφωνιών, ήτοι, ένα μεταξύ Ρωσίας και Η.Π.Α. και ένα μεταξύ Ρωσίας και Ν.Α.Τ.Ο., που αφορούσαν την απόσυρση πάντων των πυρηνικών όπλων εξ Ευρώπης, ως και των Αμερικανικών στρατευμάτων εκ του Ν.Α.Τ.Ο., ακόμη, δε, την συγκράτηση της περαιτέρω επεκτάσεως του Ν.Α.Τ.Ο., αλλά και την παύση πάσης στρατιωτικής δραστηριότητος επί του εδάφους της Ουκρανίας, περιλαμβανομένων κρατών της Ανατολικής Ευρώπης και του Καυκάσου.
Η Μόσχα, λοιπόν, επεθύμει την ομαλοποίηση των επαφών και την σύναψη συμφωνιών μεταξύ αμφοτέρων των πλευρών, κατά τις οποίες «τα μέρη επιβεβαιούν πως δεν θεωρούν αλλήλους αντιπάλους», ενώ, σε συνέντευξη Τύπου, το Κρεμλίνο εξέφρασε τις ελπίδες, ότι η Ουάσιγκτον θα εχρησιμοποίει τα εν λόγω σχέδια ως «σημεία εκκινήσεως» δια την διεξαγωγή «σοβαρών συνομιλιών (…) στο άμεσο μέλλον, κρισίμου σημασίας δια την διατήρηση της ειρήνης και ασφαλείας». Ωστόσο, Η.Π.Α. και Ν.Α.Τ.Ο. απέρριψαν συνομιλίες και σχέδια συνθηκών, ενώ, στην Σύσκεψη περί Ασφαλείας του Μονάχου, την 18-20.02.2022, η ρητορική φέρεται οξυνθείσα, του προέδρου Ζελένσκι αιτησαμένου την απόκτηση πυρηνικών. Η συνέχεια είναι γνωστή (Στην Ουκρανία θα υποστούμε πανωλεθρία – Έκκληση ή Ελλάδα ν’αλλάξει ρόλο…).
Επίσης, το μακελειό της Μόσχας έλαβε χώρα κατόπιν των από 15-17 Μαρτίου εκλογών, όπου, μετά ποσοστού συμμετοχής 77,44%, ο πρόεδρος Πούτιν έλαβε το 88% των ψήφων, καταστάς πρόεδρος δια 5η θητεία εντός 25ετίας. Ενώ, δε, άπαντες συνεχάρησαν τούτον, η Δύση εσιώπησε (Paix et guerre N°10: Que se passe t-il en Europe et au Moyen-Orient ?, 40:00). H εν λόγω νίκη αποτελεί μεταξύ άλλων και ετυμηγορία του ρωσικού λαού περί της ρωσικής πολιτικής έναντι της Ουκρανίας.
Δια των ανωτέρω, λοιπόν, αποδεικνύεται
(1) η ειρηνοποιός διάθεση και προσπάθεια του προέδρου Πούτιν προ της από 24.02.2022 εισδύσεως, αφ’ενός και αφ’ετέρου,
(2) η αταλάντευτη, έως και ενισχυθείσα δημοτικότης τούτου του Ρώσου ηγέτου από της εν λόγω εισβολής. Το κτύπημα της 22ας Μαρτίου θα μπορούσε να πλήξει την δημοτικότητα του προέδρου Πούτιν και ν’αποσταθεροποιήσει το ρωσικό καθεστώς, καταφέρον ό,τι δεν μπόρεσαν οι μέχρι τούδε επιβληθείσες κυρώσεις εκ της Δύσεως, λαμβανομένων υπ’όψιν των δηλώσεων του Γάλλου υπουργού των Οικονομικών Bruno Le Maire, της 01.03.2022 (Bruno Le Maire: «Nous allons provoquer l’effondrement de l’économie russe»), ότι «θα εξαπολύσομε πλήρη οικονομικό πόλεμο έναντι της Ρωσίας. Ο ρωσικός Λαός θα πληρώσει επίσης τις συνέπειες. Θα προκαλέσομε την κατάρρευση της ρωσικής οικονομίας», όπερ, εν τέλει, δεν εγένετο («La Russie n’a pas subi l’“effondrement” économique annoncé par Bruno Le Maire,fin février 2022»).
Προσθετέο, ότι καθ’ον χρόνον η Ρωσία σημειοί αποφασιστικές νίκες και στα πεδία των μαχών, έκθεση της 11ης Μαρτίου των υπηρεσιών πληροφοριών των Η.Π.Α. συμπεραίνει, ότι ουδεμία πρόθεση έχει η ιδία να επιτεθεί κατά Κρατών-Μελών του Ν.Α.Τ.Ο. (ATA-2024-Unclassified-Report.pdf, σελ. 14). Εν γένει, δια των ανωτέρω, η Ρωσία ανεβαθμίσθη στα όμματα της Διεθνούς Κοινότητος.
Κατά τον Ελβετό εμπειρογνώμονα και αναλυτή Ζακ Μπω, το Ισλαμικό Κράτος στην Συρία ηττήθη μεν χάριν της Ρωσίας, ωστόσο έκτοτε η τελευταία έχει γεφυρώσει τις σχέσεις της με μουσουλμανικά κράτη, τελούσα σήμερα μέλος του Οργανισμού Ισλαμικής Διασκέψεως. (La matinale 25/03: Attentat de Moscou: Jacques Baud nous dit tout!). Εξ άλλου, αναλυτές εκ ρωσικής πλευράς διατείνονται, ότι το modus operandi των κτυπημάτων της 22ας Μαρτίου δεν δείχνει το Ισλαμικό Κράτος, όπου οι δράστες ενεργούν εκ πεποιθήσεως, άνευ αμοιβής, αδιαφορούντες δια την ζωή τους και αναφωνούντες τα γνωστά συνθήματα (“Comment experts expliquent que l’attentat au Crocus n’est pas organisé par DAECH”). Κατά τον Ζ. Μπω (ένθ’ανωτ.), δεν πρέπει ν’αποκλείεται εμπλοκή ουκρανικών μυστικών υπηρεσιών, αφού, δε -κατά τον γράφοντα- εις των συλληφθέντων υπήρξε μέλος του ουκρανικού Στρατού, ενώ, στην υπόθεση σαμποτάζ των Nord Stream, δεν απεκλείσθη υπό των Washington Post και Der Spiegel η εμπλοκή ειδικών ουκρανικών δυνάμεων, καθ’ον χρόνον ο πρόεδρος Ζελένσι ετέλει εν αγνοία (Sabotage de Nord Stream: Le parquet suédois clôt son enquête sans poursuite).
Τέλος, κατά τον Γάλλο καθηγητή της Γεωπολιτικής Alexandre del Valle, υπάρχουν τατζικικά στοιχεία στην εν λόγω επίθεση -της Ρωσίας τυγχάνουσας των περισσοτέρων ισλαμικών κτυπημάτων τα τελευταία 40 έτη, όπερ όχι γνωστό-, εξ ου και το Τατζικιστάν προσεφέρθη να συνδράμει την Μόσχα στην εν λόγω υπόθεση, ενώ, κατά την επίσης Γαλλίδα καθηγήτρια της Γεωπολιτικής Καρολίνα Γαλακτερού, ρωσικές πηγές εκτιμούν, ότι οι δράστες προσελήφθησαν υπό του Ουκρανού πρέσβυ του Τατζικιστάν, πρώην επί κεφαλής των αλλοδαπών πληροφοριών του Κιέβου (Comment l’État islamique a-t-il pu frapper Moscou?).
Εν Αθήναις τη 24η Μαρτίου 2024.
Παναγιώτης Α. Ζολώτας