Extreme challenge with the President… statue
I had risked an early prediction that Steinmeier’s visit to Athens would not signal any change in the German attitude to the issue of war reparations, since we have had enough of apologies. Unfortunately, I was wrong. This visit, planned from the beginning as a challenge and not as a gesture of friendship, betrayed a hardening of the German side, which now considers that it has a unique opportunity to send the issue of Greek reparations to the unclaimed side of History.
The Germans have understood that in front of them they have low-level employees – puppets, and in fact unresponsive ones . Who cannot agree with each other even to propose a common national line on matters of capital importance. Mrs. Sakellaropoulou , completely ignorant of diplomacy, read a piece of paper with a loose rant about reparations, written by an admirer, and when the experienced German president took the pass and… nailed it to the basket, she simply remained a statue.
The “chess player” Mitsotakis, a little later , instead of taking his own pass and taking advantage of the situation, “correcting”, as he should, the German president, who described the issue of compensation as “legally expired”, he also adopted a funny wording , saying that these issues are still alive, I refer to “alive”! Good thing he didn’t add the word ‘unfortunately’…
Honestly, no one had a demand from the Pot President to enter the game more forcefully, talking about ” morally inalienable, legally active and judicially pursueable ” claims, as Pavlopoulos did even in Germany, after playing the matter with his fingers. And then – I remember – Steinmeier as Minister of Foreign Affairs did not speak inappropriate language, like yesterday.
He spat on her!
But things are simple: from the moment the German spat in her face in her seat, even reminding her that she should know her position, the lady who plays the President had to respond. And those paid by the Greek taxpayers to advise her, including professional diplomats, should have prepared her to respond. To remind, if nothing else, to her offending German counterpart that the scientific committee of the Bundestag itself, with its official conclusion after a question from the Greens (who today are playing the… clown), had ruled in 2019 that the issue is legally active .
Mrs. Sakellaropoulou would have silenced the German with this simple argument, but she did not have the foresight – or rather the acuity – to formulate it. The question is this: Kojam Ministry of Foreign Affairs did not understand from the program of the visit alone that it is a set up challenge? Don’t these diplomats know what the German Archaeological Institute is? Don’t they know that it was the Nazi hornet’s nest during the Occupation led by the infamous Walter Brende, who led Germans around the Acropolis in an SS uniform? Don’t they know that he pioneered the looting of antiquities and cultural treasures? Don’t they know how it was confiscated and how the Germans blackmailed us to get it back after the war? Well, Steinmeier, who demanded to honor it with his presence, surely knows all this.
The beginning of the challenges at the level of symbolism was of course with the visit to Thessaloniki, where Mr. Steinmeier expressed his intention to “inspect” the construction site of the Holocaust Museum . Logical, since it is financed by the German government, which in its post-war accounts with the Jewish nation is complicit , that is why the Jews today have fully reconciled with their former destroyers and are the first to run in these “memorial fiestas”.
Of course, the extermination of the Jews of Thessaloniki was a huge crime, and Mr. Steinmeier rightly chose to recall it, except that there were other victims of the Nazi holocaust in Greece, which Germany prefers to forget when it comes time for reparations . Or, rather, he prefers to share the “trauma” with them at the level of soothing memory management. If he could, he would also give them a hypnotic to make them forget…
“Trauma”, meanwhile, Mr. Steinmeier probably also sees in the treatment of illegal immigrants . That is why he asked to visit the hospitality structure of Malakasa. To see if we treat them well, since the German government intends to send us a few thousand more of them.
The epilogue of the challenges of hypocrisy and mockery, however, closes today, in the martyred Kandano of Crete . Do you really know what happened there in the very first days of the German invasion of the island? The Germans, after clearing out the inhabitants,
burned down the village and demolished its houses. Literally! From the foundations.
Cold shower
As soon as they had completed their abominable work they thought it good to advertise it as an example. They set up two signs at the beginning and end of the road that runs through the village to inform visitors, in a Far West style, that here once was a village called Kandano, but now it has been erased from the map because its inhabitants were naive to think that they can resist the forces of the Third Reich .
Honestly, I don’t know exactly what Steinmeier has to say about this… wonderful example of German culture, but I’m afraid it will go without saying. Mrs. Sakellaropoulou will not be present, as under a ridiculous pretext of “obligations” she made sure to get her (wet) tail out . The Greek state will therefore be represented by the local mayor Antonis Perrakis , who is called to pull the chestnuts out of the fire . And normally he should, after yesterday’s cold-bloodedness, have already withdrawn his participation from such ridiculous manifestations of German… self-forgiveness, which effectively drag down the memory of the dead.
After yesterday’s extreme provocation, which was left unanswered by competent lips, a representative of the state, the Authorities, the Church, the Local Government, even the last community leader, is called to be found, in order to save the country’s pretense of dignity and to finally shout the “unsolicited” ! If this does not happen, we will deserve our fate and it will certainly turn out that our country has turned into a colony, where the Germans not only take cheap holidays, but feast on us, insulting the memory of our ancestors…
====================
Ακραία πρόκληση με την Πρόεδρο… άγαλμα
Eίχα διακινδυνεύσει από νωρίς την πρόβλεψη ότι η επίσκεψη Στάινμαϊερ στην Αθήνα δεν θα σηματοδοτούσε κάποια αλλαγή της γερμανικής στάσης στο ζήτημα των πολεμικών αποζημιώσεων, αφού από συγγνώμες έχουμε χορτάσει. ∆υστυχώς, έκανα λάθος. Γιατί αυτή η επίσκεψη, που σχεδιάστηκε εξαρχής ως πρόκληση και όχι ως χειρονομία φιλίας, πρόδωσε μια σκλήρυνση της γερμανικής πλευράς, που θεωρεί πλέον ότι έχει μια μοναδική ευκαιρία να στείλει το ζήτημα των ελληνικών επανορθώσεων στα αζήτητα της Ιστορίας.
Οι Γερμανοί έχουν καταλάβει ότι απέναντί τους έχουν χαμηλής στάθμης υπαλλήλους – μαριονέτες, και μάλιστα ακούρδιστες. Που δεν μπορούν να συνεννοηθούν μεταξύ τους ούτε για να προτάξουν κοινή εθνική γραμμή σε ζητήματα κεφαλαιώδους σημασίας. Η κυρία Σακελλαροπούλου, ανίδεη εντελώς από διπλωματία, διάβασε ένα σκονάκι με μια χαλαρή ατάκα για τις αποζημιώσεις, που της είχε γράψει κάποιος παρατρεχάμενος, κι όταν ο έμπειρος Γερμανός πρόεδρος πήρε την πάσα και… κάρφωσε στο καλάθι απλά έμεινε άγαλμα.
Ο «σκακιστής» Μητσοτάκης, λίγο αργότερα, αντί να πάρει τη δική του πάσα και να εκμεταλλευθεί την κατάσταση, «διορθώνοντας», ως όφειλε, τον Γερμανό πρόεδρο, που χαρακτήρισε το θέμα των αποζημιώσεων «νομικά λήξαν», υιοθέτησε κι αυτός μια χαζοχαρούμενη διατύπωση, λέγοντας ότι τα ζητήματα αυτά είναι ακόμη ζωντανά, με εισαγωγικά στο «ζωντανά»! Πάλι καλά που δεν προσέθεσε τη λέξη «δυστυχώς»…
Ειλικρινά, δεν είχε κανείς την απαίτηση από την Πρόεδρο-γλάστρα να μπει δυναμικότερα στο παιχνίδι, μιλώντας για «ηθικά απαράγραπτες, νομικά ενεργές και δικαστικά επιδιώξιμες» αξιώσεις, όπως έκανε ο Παυλόπουλος ακόμη και στη Γερμανία, αφού έπαιζε το θέμα στα δάχτυλα. Και τότε -θυμίζω- ο Στάινμαϊερ ως υπουργός Εξωτερικών δεν έβγαζε γλώσσα, και μάλιστα ανάρμοστη, όπως χθες.
Την έφτυσε!
Τα πράγματα, όμως, είναι απλά: από τη στιγμή που ο Γερμανός την έφτυσε κατάμουτρα μέσα στην έδρα της, υπενθυμίζοντας μάλιστα ότι θα έπρεπε να γνωρίζει τη θέση του, η κυρία που υποδύεται την Πρόεδρο όφειλε να απαντήσει. Και αυτοί που πληρώνονται από τους Έλληνες φορολογουμένους για να τη συμβουλεύουν, μεταξύ των οποίων και επαγγελματίες διπλωμάτες, όφειλαν από την πλευρά τους να την έχουν προετοιμάσει για να απαντήσει. Να θυμίσει, αν μη τι άλλο, στον προσβλητικό Γερμανό ομόλογό της ότι η ίδια η επιστημονική επιτροπή της Μπούντεσταγκ, με επίσημο πόρισμά της έπειτα από ερώτημα των Πρασίνων (που σήμερα κάνουν το… κορόιδο), είχε αποφανθεί το 2019 ότι το ζήτημα είναι νομικά ενεργό.
Θα τον είχε αποστομώσει με αυτό το απλό επιχείρημα τον Γερμανό η κυρία Σακελλαροπούλου, αλλά δεν είχε την πρόνοια -ή μάλλον την οξύνοια- για να το διατυπώσει. Το ερώτημα είναι το εξής: κοτζάμ υπουργείο Εξωτερικών δεν κατάλαβε από το πρόγραμμα και μόνο της επίσκεψης ότι αποτελεί στημένη πρόκληση; ∆εν ξέρουν, άραγε, αυτοί οι διπλωμάτες τι είναι το Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο; ∆εν γνωρίζουν ότι ήταν η σφηκοφωλιά των ναζί στη διάρκεια της Κατοχής με επικεφαλής τον διαβόητο Βάλτερ Βρέντε, που ξεναγούσε Γερμανούς στην Ακρόπολη με στολή των Ες-Ες; ∆εν γνωρίζουν ότι πρωτοστάτησε στην αρπαγή αρχαιοτήτων και πολιτιστικών θησαυρών; ∆εν γνωρίζουν πώς κατασχέθηκε και πώς οι Γερμανοί μάς εκβίασαν για να το πάρουν πίσω μεταπολεμικά; Ε, ο Στάινμαϊερ, που απαίτησε να το τιμήσει με την παρουσία του, τα ξέρει σίγουρα όλα αυτά.
Η αρχή των προκλήσεων σε επίπεδο συμβολισμού έγινε βέβαια με την επίσκεψη στη Θεσσαλονίκη, όπου ο κύριος Στάινμαϊερ εξέφρασε την πρόθεση να «επιθεωρήσει» τον χώρο ανέγερσης του Μουσείου Ολοκαυτώματος. Λογικό, αφού το χρηματοδοτεί η γερμανική κυβέρνηση, που στους μεταπολεμικούς λογαριασμούς της με το εβραϊκό έθνος είναι συνεπέστατη, για αυτό και οι Εβραίοι σήμερα έχουν συμφιλιωθεί πλήρως με τους πρώην ολετήρες τους και τρέχουν πρώτοι πρώτοι σε αυτές τις «φιέστες μνήμης».
Ασφαλώς, η εξόντωση των Εβραίων της Θεσσαλονίκης ήταν ένα τεράστιο έγκλημα, και ορθά ο κύριος Στάινμαϊερ επέλεξε να το υπενθυμίσει, μόνο που στην Ελλάδα υπήρχαν και άλλα θύματα του ναζιστικού ολοκαυτώματος, τα οποία η Γερμανία προτιμά να ξεχνά όταν έρχεται η ώρα της αποζημίωσης. Ή, μάλλον, προτιμά να μοιράζεται μαζί τους το «τραύμα» σε επίπεδο καταπραϋντικής διαχείρισης αναμνήσεων. Αν μπορούσε, θα τους έδινε και ένα υπνωτικό για να ξεχάσουν…
«Τραύμα», εν τω μεταξύ, ο κύριος Στάινμαϊερ μάλλον βλέπει και στη μεταχείριση των λαθρομεταναστών. Για αυτό ζήτησε να επισκεφθεί και τη δομή φιλοξενίας της Μαλακάσας. Να δει αν τους φερόμαστε καλά, αφού η γερμανική κυβέρνηση σκοπεύει να μας στείλει μερικές χιλιάδες από δαύτους ακόμη.
Ο επίλογος των προκλήσεων της υποκρισίας και του χλευασμού, όμως, κλείνει σήμερα, στη μαρτυρική Κάνδανο της Κρήτης. Αλήθεια, ξέρετε τι είχε συμβεί εκεί τις πρώτες κιόλας μέρες της γερμανικής εισβολής στο νησί; Οι Γερμανοί, αφού ξεκλήρισαν τους κατοίκους, κατέκαψαν το χωριό και γκρέμισαν τα σπίτια του. Στην κυριολεξία! Από τα θεμέλια.
Ψυχρολουσία
Αμέσως μόλις ολοκλήρωσαν το αποτρόπαιο έργο τους θεώρησαν καλό και να το διαφημίσουν προς παραδειγματισμό. Έστησαν δύο πινακίδες στην αρχή και στο τέλος του δρόμου που διασχίζει το χωριό για να πληροφορούν τους επισκέπτες, εν είδει Φαρ Ουέστ, ότι εδώ κάποτε υπήρχε ένα χωριό που το έλεγαν Κάνδανο, αλλά τώρα σβήστηκε από τον χάρτη, γιατί οι κάτοικοί του είχαν την αφέλεια να νομίζουν ότι μπορούν να αντισταθούν στις δυνάμεις του Γ’ Ράιχ.
Ειλικρινά, δεν ξέρω τι ακριβώς έχει να πει ο Στάινμαϊερ για αυτό το… υπέροχο δείγμα γερμανικού πολιτισμού, αλλά φοβούμαι ότι θα μείνει χωρίς αντίλογο. Η κυρία Σακελλαροπούλου δεν θα παρίσταται, καθώς με ένα γελοίο πρόσχημα «υποχρεώσεων» φρόντισε να βγάλει την (βρεγμένη) ουρά της απέξω. Το ελληνικό κράτος θα εκπροσωπήσει λοιπόν ο τοπικός δήμαρχος Αντώνης Περράκης, που καλείται να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά. Και κανονικά θα έπρεπε, μετά τη χθεσινή ψυχρολουσία, να έχει ήδη αποσύρει τη συμμετοχή του από τέτοιες γελοίες εκδηλώσεις γερμανικής… αυτοσυγχώρεσης, που ουσιαστικά διασύρουν τη μνήμη των νεκρών.
Μετά την ακραία χθεσινή πρόκληση, που έμεινε αναπάντητη από αρμόδια χείλη, καλείται να βρεθεί ένας εκπρόσωπος του κράτους, των Αρχών, της Εκκλησίας, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, έστω και ο τελευταίος κοινοτάρχης, για να σώσει τα προσχήματα αξιοπρέπειας της χώρας και να φωνάξει επιτέλους το «ανεπιθύμητος»! Αν αυτό δεν συμβεί, θα είμαστε άξιοι της μοίρας μας και βεβαίως θα αποδειχθεί ότι η χώρα μας έχει μεταβληθεί σε αποικία, όπου οι Γερμανοί όχι μόνο κάνουν φτηνές διακοπές, αλλά μας γλεντάνε, προσβάλλοντας τη μνήμη των προγόνων μας…