Γιατί οι Ισραηλινοί ψήφισαν δεξιά κόμματα

Μετάφραση – προσαρμογή Αικατερινη Κοριννα

Ο κύριος λόγος πίσω από την άνοδο στην εξουσία των ακροδεξιών κομμάτων στις πρόσφατες γενικές εκλογές στο Ισραήλ είναι ότι πολλοί Ισραηλινοί πιστεύουν ότι το Ισραήλ δεν έχει εταίρο για την ειρήνη από την παλαιστινιακή πλευρά. Αυτό κσι επιπλέον η αυξανόμενη αίσθηση απογοήτευσης μεταξύ των Ισραηλινών ως αποτέλεσμα της παλαιστινιακής βίας και της τρομοκρατίας, η οποία γνώρισε σημαντική άνοδο το 2022.

Η ευρέως διαδεδομένη πεποίθηση στο Ισραήλ ότι η Παλαιστινιακή Αρχή και ο ηγέτης της, Μαχμούντ Αμπάς, δεν είναι εταίροι για την ειρήνη δεν είναι αβάσιμη. Επιπλέον, η απογοήτευση είναι δικαιολογημένη.

Ο 87χρονος Αμπάς παραδέχτηκε δημόσια ότι απέρριψε την ευκαιρία για μια συμφωνία δύο κρατών με το Ισραήλ το 2008. Η συμφωνία, που έγινε από τον τότε πρωθυπουργό του Ισραήλ Εχούντ Ολμερτ, θα είχε δώσει στον Αμπάς σχεδόν όλη τη γη που ήθελαν οι Παλαιστίνιοι στη Δυτική Όχθη, τη Λωρίδα της Γάζας και την ανατολική Ιερουσαλήμ.

Ο προκάτοχος του Αμπάς, Γιασέρ Αραφάτ, είχε επίσης απορρίψει μια γενναιόδωρη προσφορά που έλαβε το 2000 από έναν άλλο Ισραηλινό πρωθυπουργό, τον Εχούντ Μπαράκ. Η ισραηλινή πρόταση περιελάμβανε τη δημιουργία ενός αποστρατιωτικοποιημένου παλαιστινιακού κράτους στο 92% περίπου της Δυτικής Όχθης και το 100% της Λωρίδας της Γάζας, καθώς και τη μετατροπή της ανατολικής Ιερουσαλήμ σε πρωτεύουσα ενός παλαιστινιακού κράτους.

«Αυτός [ο Αραφάτ] δεν διαπραγματεύτηκε καλή τη πίστη· πράγματι, δεν διαπραγματεύτηκε καθόλου», φέρεται να είπε αργότερα ο Μπαράκ.

Λίγους μήνες αφότου ο Αραφάτ απέρριψε την προσφορά στη σύνοδο κορυφής του Καμπ Ντέιβιντ, που πραγματοποιήθηκε υπό την αιγίδα του τότε προέδρου των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον, οι Παλαιστίνιοι ξεκίνησαν τη Δεύτερη Ιντιφάντα, η οποία περιελάμβανε ένα κύμα βομβιστικών επιθέσεων αυτοκτονίας και άλλες τρομοκρατικές επιθέσεις στις οποίες περισσότερες από χίλιες Ισραηλινοί δολοφονήθηκαν και πολλοί άλλοι τραυματίστηκαν. Ο Παλαιστινιακός πόλεμος σηματοδότησε την αρχή μιας τάσης που οδήγησε τους Ισραηλινούς να χάσουν την πίστη τους στην τήρηση των υπογεγραμμένων δεσμεύσεών τους από τους Παλαιστινίους. Πολλοί Ισραηλινοί άρχισαν τότε να μετακινούνται προς τα δεξιά.

Η τάση αυξήθηκε μετά την πλήρη αποχώρηση του Ισραήλ -χωρίς να ζητηθεί καμία αμοιβαία δράση από τους Παλαιστίνιους- από τη Λωρίδα της Γάζας το 2005. Αντί να καλωσορίσουν την ισραηλινή κίνηση, οι Παλαιστίνιοι απάντησαν με περισσότερη τρομοκρατία κατά του Ισραήλ. “Οι Ισραηλινοί αποσύρθηκαν εντελώς επειδή τους πυροβολούσαν;” ήταν η παλαιστινιακή σκέψη. “Τέλεια! Ας συνεχίσουμε να τους πυροβολούμε!”

Η Λωρίδα της Γάζας, όπου ζουν περίπου δύο εκατομμύρια Παλαιστίνιοι, έχει μετατραπεί έκτοτε σε μεγάλη βάση τρομοκρατικών ομάδων που υποστηρίζονται από το Ιράν, όπως η Χαμάς και η Παλαιστινιακή Ισλαμική Τζιχάντ. Οι ισραηλινές ελπίδες ότι η «απεμπλοκή» από τη Λωρίδα της Γάζας θα έφερνε ειρήνη και ασφάλεια διαψεύστηκαν γρήγορα.

Ο Αμπάς, εν τω μεταξύ, έχει κάνει λίγα για να ανακτήσει την εμπιστοσύνη του ισραηλινού κοινού. Στην πραγματικότητα, έχει κάνει σχεδόν τα πάντα για να επιβεβαιώσει τις αμφιβολίες των Ισραηλινών: ότι οι Παλαιστίνιοι δεν ενδιαφέρονται να συνάψουν ειρήνη με το Ισραήλ.

Η συνεχιζόμενη εξύμνηση των τρομοκρατών από τον Αμπάς, το πρόγραμμα του «pay-for-slay» που ανταμείβει γενναιόδωρα τις οικογένειες των φυλακισμένων και νεκρών τρομοκρατών, η μοχθηρή υποκίνηση και οι προσπάθειές του να απομονώσει το Ισραήλ στη διεθνή σκηνή, καθώς και την αποτυχία του να πατάξει την τρομοκρατία σε περιοχές υπό τον έλεγχό του, έχουν όλα ενισχύσει την πεποίθηση του ισραηλινού κοινού ότι οι Παλαιστίνιοι ενδιαφέρονται περισσότερο για τη δολοφονία των Εβραίων παρά για την ειρήνη μαζί τους.

Οι ενέργειες (και η αδράνεια) του Αμπάς παραβιάζουν ευθέως την «ειρηνευτική διαδικασία» των Συμφωνιών του Όσλο του 1993 μεταξύ του Ισραήλ και της PLO.

Τον περασμένο χρόνο, ο Αμπάς απέτυχε να αφοπλίσει ή να συλλάβει εκατοντάδες τρομοκράτες που δρούσαν ελεύθερα σε περιοχές της Δυτικής Όχθης υπό τον έλεγχο της Παλαιστινιακής Αρχής. Κατά συνέπεια, οι τρομοκράτες ενίσχυσαν τις επιθέσεις τους εναντίον Ισραηλινών στρατιωτών και πολιτών.

Η δολοφονία Εβραίων είναι μια σοβαρή και επικίνδυνη παραβίαση της «ειρηνευτικής διαδικασίας». Οι Συμφωνίες του Όσλο (άρθρο XV) ορίζουν ότι οι Παλαιστίνιοι υποτίθεται ότι «λαμβάνουν όλα τα απαραίτητα μέτρα για την πρόληψη τρομοκρατικών πράξεων, εγκλημάτων και εχθροπραξιών». Αντίθετα, παλαιστινιακές πόλεις όπως η Ναμπλούς και η Τζενίν, οι οποίες ελέγχονται πλήρως από τις δυνάμεις ασφαλείας του Αμπάς, κατά το παρελθόν έτος έγιναν κόμβοι τρομοκρατίας.

Αρκετές τρομοκρατικές ομάδες που δρουν σε αυτές τις περιοχές — συμπεριλαμβανομένων εκείνων που συνδέονται με τις Ταξιαρχίες Μαρτύρων Αλ Άκσα του Αμπάς και το Λάκο των Λεόντων — πραγματοποιούν σχεδόν καθημερινά επιθέσεις εναντίον Ισραηλινών στρατιωτών και αμάχων. Οι τρομοκρατικές ομάδες αισθάνονται τόσο ασφαλείς υπό την κυριαρχία του Αμπάς που συχνά πραγματοποιούν παραστρατιωτικές συγκεντρώσεις στις δύο πόλεις, καθώς και σε καταυλισμούς προσφύγων και χωριά στη Δυτική Όχθη, όπου οι υπηρεσίες ασφαλείας του Αμπάς υποτίθεται ότι επιβάλλουν το νόμο και την τάξη για την πρόληψη της τρομοκρατίας και των εχθροπραξιών.

Μέχρι στιγμής, ο Αμπάς δεν έχει δώσει εντολή στις δυνάμεις ασφαλείας του ακόμη και να περιορίσουν τους τρομοκράτες που περιφέρονται στους δρόμους των παλαιστινιακών κωμοπόλεων. Είτε του λείπει η θέληση να το κάνει είτε φοβάται ότι θα βρεθεί στο στόχαστρο των δικών του ανθρώπων ως προδότης ή «σιωνιστής πράκτορας ». Όσο οι τρομοκράτες δεν αποτελούν άμεση απειλή για την ηγεσία της Παλαιστινιακής Αρχής, ο Αμπάς δεν θα λάβει κανένα μέτρο εναντίον τους. Εάν οι τρομοκράτες στοχεύουν μόνο Εβραίους, ο Αμπάς φαίνεται χαρούμενος να κοιτάξει από την άλλη πλευρά.

Ο Αμπάς έχει επανειλημμένα αποδείξει όλα αυτά τα χρόνια ότι διατάζει τις δυνάμεις ασφαλείας του να χρησιμοποιούν βία μόνο όταν οι Παλαιστίνιοι τον επικρίνουν για διαφθορά ή διαμαρτύρονται για τις κατασταλτικές πολιτικές της Παλαιστινιακής Αρχής, ειδικά την πρόσφατη καταστολή πολιτικών αντιπάλων, δημοσιογράφων και ακτιβιστών ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Στις 11 Ιανουαρίου, ο Αμπάς έδειξε και πάλι ότι η κορυφαία προτεραιότητά του παραμένει να καταστείλει κάθε μορφή αντιπολίτευσης από το εσωτερικο αντί να σταματήσει έναν τρομοκράτη να δολοφονεί Εβραίους. Το περιστατικό έλαβε χώρα κατά τη διάρκεια μιας ειρηνικής διαδήλωσης στη Ναμπλούς από εκατοντάδες Παλαιστίνιους που απαιτούσαν τον τερματισμό της πολιτικής της Παλαιστινιακής Αρχής για κράτηση-χωρίς δίκη των Παλαιστινίων ακτιβιστών. Οι αξιωματικοί ασφαλείας του Αμπάς διέλυσαν τους διαδηλωτές με δακρυγόνα και χειροβομβίδες κρότου-λάμψης. Η Παλαιστινιακή Αρχή επιτέθηκε επίσης σωματικά σε πολλούς δημοσιογράφους και τους απείλησε να μην αναφέρουν τις ενέργειες των αξιωματικών ασφαλείας.

Ο Αμπάς θα μπορούσε να είχε χρησιμοποιήσει τις ίδιες δυνάμεις ασφαλείας για να σταματήσει ένοπλους τρομοκράτες μερικές εκατοντάδες μέτρα μακριά στην Παλιά Πόλη της Ναμπλούς και τον προσφυγικό καταυλισμό Μπαλάτα. Στις 11 Ιανουαρίου, οι τρομοκράτες πραγματοποίησαν μια σειρά από επιθέσεις εναντίον Ισραηλινών στρατιωτών και στρατιωτικών εγκαταστάσεων στην περιοχή της Ναμπλούς. Οι δυνάμεις ασφαλείας του Αμπάς δεν έχουν κάνει ακόμη τίποτα για να συλλάβουν τους τρομοκράτες.

Τον περασμένο χρόνο, ο Αμπάς απέδειξε στο ισραηλινό κοινό ότι οι Παλαιστίνιοι είναι αποφασισμένοι να συνεχίσουν τον πόλεμο εναντίον του Ισραήλ σε δύο μέτωπα: στο έδαφος, μέσω της τρομοκρατίας και στη διεθνή σκηνή, μέσω των Ηνωμένων Εθνών και του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου, το Διεθνές Δικαστήριο της Δικαιοσύνης και άλλα διεθνή φόρουμ.

Τόσο η παλαιστινιακή τρομοκρατία όσο και ο διπλωματικός πόλεμος συνιστούν παραβίαση των δεσμεύσεων που ανέλαβαν οι Παλαιστίνιοι στην «ειρηνευτική διαδικασία».

Σε επιστολή του Σεπτεμβρίου 1993 προς τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Γιτζάκ Ράμπιν, ο Γιασέρ Αραφάτ δήλωσε ότι «όλα τα εκκρεμή ζητήματα που σχετίζονται με το μόνιμο καθεστώς θα επιλυθούν μέσω διαπραγματεύσεων» και όχι με μονομερείς ενέργειες.

Σύμφωνα με τον Άλαν Μπέικερ, πρώην πρεσβευτή του Ισραήλ στον Καναδά που συμμετείχε στη διαπραγμάτευση και τη σύνταξη των Συμφωνιών του Όσλο:

«Με το αίτημα προς τον ΟΗΕ, το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο και τους διεθνείς οργανισμούς να τους αναγνωρίσουν και να τους αποδεχθούν ως πλήρες κράτος μέλος και με την ενοποίησή τους με την τρομοκρατική οργάνωση Χαμάς, οι Παλαιστίνιοι εν γνώσει τους και σκόπιμα παρακάμπτουν τις συμβατικές τους υποχρεώσεις σύμφωνα με το Όσλο. Συμφωνίες σε μια προσπάθεια να προδικαστούν τα κύρια διαπραγματευτικά ζητήματα εκτός της διαπραγμάτευσης».

Όταν οι Ισραηλινοί βλέπουν τον Αμπάς να πληρώνει τις οικογένειες των τρομοκρατών που δολοφονούν ή τραυματίζουν Εβραίους, γιατί θα πρέπει να αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι πολλοί Ισραηλινοί ψηφίζουν «σκληροπυρηνικούς» υποψηφίους; Και όταν οι Ισραηλινοί βλέπουν τον Αμπάς και τους συνεργάτες του να υποδαυλίζουν τη βία εναντίον τους ή να δυσφημούν το Ισραήλ και να διώκουν τους ηγέτες του ως «εγκληματίες πολέμου» στα διεθνή δικαστήρια, γιατί να εκπλαγεί κανείς που πολλοί Ισραηλινοί πρόκειται να ψηφίσουν μια κυβέρνηση που ελπίζουν ότι θα τους προστατεύσει;

Γιατί κάποιος Ισραηλινός να εμπιστεύεται τον Αμπάς όταν βλέπει όλους τους ένοπλους και τους τρομοκράτες να τρέχουν ξέφρενα στις περιοχές που ελέγχει; Εάν οι Παλαιστίνιοι θέλουν να ανακτήσουν την εμπιστοσύνη του ισραηλινού κοινού, μπορεί να ξεκινήσουν δείχνοντας ότι είναι σοβαροί για την ειρήνη με το Ισραήλ. Θα μπορούσαν να σταματήσουν να παραβιάζουν τις συμφωνίες που υπέγραψαν και να αρχίσουν να ενεργούν ως εταίροι ειρήνης, όχι ως εταίροι πολέμου. Θα μπορούσαν να σταματήσουν τα αδιάκοπα μονομερή μέτρα και τις προσπάθειές τους να απονομιμοποιήσουν το Ισραήλ στη διεθνή σκηνή.

Μέχρι να συμβούν όλα αυτά, οι απογοητευμένοι Ισραηλινοί θα συνεχίσουν να ψηφίζουν υπέρ αυτών που έχουν χάσει την εμπιστοσύνη τους στους Παλαιστίνιους, καθώς και κάθε ελπίδα ότι μπορεί να τηρήσουν τις δεσμεύσεις τους.

Ο Bassam Tawil είναι ένας μουσουλμάνος Άραβας με έδρα τη Μέση Ανατολή.!!!!!!!

Ακολουθεί ο αρχικός σύνδεσμος