Κατά τον Ελβετό συνταγματάρχη ε.α., Ζακ Μπω, πρώην στελέχους των ελβετικών Στρατηγικών Πληροφοριών, του Ν.Α.Τ.Ο. και του Ο.Η.Ε., εντρυφήσαντα κάλλιον παντός άλλου στην υπόθεση (Jacques Baud, L’affaire Navalny, εκδ. Max Milo, Παρίσι, 2021, σελ. 17 επ.), o Αλεξέι Ναβάλνι ανήκε στην αντιπολίτευση την λεγομένη «εκτός συστήματος», αποτελουμένη εκ μικρών κομμάτων, εν πολλοίς της άκρας Δεξιάς. Νομικός, εξεκίνησε την καριέρα του ως επιχειρηματίας, την 10ετία του 2020, αγοράζων επιχειρήσεις και μεταπωλών αυτές. Την 08.02.2017, κατεδικάσθη σε 5ετή φυλάκιση μετ’αναστολής δια κατάχρηση/υπεξαίρεση (υπόθεση Kirovles), ωστόσο πλέον πολύκροτη υπήρξε η εμπλοκή του σε υπόθεση του ρωσικού Δημοσίου κατά του αδερφού του Όλεγκ Ναβάλνι. Εν έτει 2008, ο τελευταίος, στέλεχος των ρωσικών Ταχυδρομείων στην Ποντόλσκ (περιφέρεια Μόσχας), προέτεινε στην γαλλική εταιρεία καλλυντικών Yves Rocher (Y.R.) την διακίνηση των προϊόντων της δια της μεταφορικής Glavpodpiska, συμφερόντων της ιδίας οικογενείας Ναβάλνι. Κατόπιν τούτων, εξαπολύεται εισαγγελική έρευνα, προς διακρίβωση τυχόν παρανόμου πλουτισμού και καταχρήσεως επισήμου αξιώματος. Στην εν λόγω υπόθεση, που προσιδιάζει σε υπόθεση διαφθοράς, υπάρχουν και υποψίες περί υπερτιμολογήσεων. Ο Ό. Ναβάλνι είναι ο βασικός κατηγορούμενος, ο δε αδερφός τούτου συνεργός, αμφότεροι κατεδικασθέντες, την 30.12.2014, σε 3 ½ έτη φυλακίσεως, του τελευταίου μετ’αναστολής.
Οι Le Monde και Matinale έγραψαν, ότι οι ρωσικές Αρχές ήσκησαν πιέσεις στην Y.R. δια την κατάθεση μηνύσεως σε βάρος των αφών Ναβάλνι, ισχυριζόμενες περαιτέρω, ότι «η άσκηση του ελευθέρου επιχειρείν στην Ρωσία είναι δυσχερής», όπερ ψευδές (Baud, J., ένθ’ανωτ., σελ. 19)! Κατόπιν των ανωτέρω, οι αφοί Ναβάλνι προσέφυγαν στο εν Στρασβούργω Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (Ε.Δ.Δ.Α.), διατεινόμενοι, ότι η ρωσική απόφαση εμφορείτο εκ πολιτικών κινήτρων. Tην 17.10.2017, εν αντιθέσει προς ό,τι ανέφεραν δυτικά Μ.Μ.Ε., το Ε.Δ.Δ.Α. δεν ακύρωσε την ρωσική απόφαση, παρά εδικαίωσε εν μέρει τους προσφεύγοντες, καλόν το ρωσικό Δημόσιο να τούς αποζημιώσει, απορρίπτον, κατά τα λοιπά, τον ισχυρισμό περί καταδίκης αυτών ένεκα πολιτικών κινήτρων. Και στις ρωσικές προεδρικές εκλογές της 18.03.2018, όταν απηγορεύθη στον Α. Ναβάλνι όπως κατέλθει, ο δυτικός Τύπος προέβαλλε πάλι λόγους πολιτικούς, ενώ, εκ του νόμου, επί ποινή φυλακίσεως μετ’αναστολής, τοιαύτη υποψηφιότης απαγορεύεται, πέραν της απορρίψεως τέτοιων ισχυρισμών περί πολιτικών κινήτρων ήδη υπό του Ε.Δ.Δ.Α.
Πολιτικώς, πάλι, ο Α. Ναβάλνι υπήρξε συνιδρυτής του κινήματος Δημοκρατική Εναλλακτική (2005), κατόπιν της εθνικιστικής ομάδος Λαός (2007), συγχωνευθείσας (2008) μετά των εθνικιστικών Κίνημα κατά της Λαθρομεταναστεύσεως και Μεγάλη Ρωσία, πάντων μετονομασθέντων σε Ρωσικό Εθνικό Κίνημα. Ωτόσο, ενδιαμέσως (2007), αποβάλλεται του κεντροδεξιού κόμματος Iabloko, εκ της συμμετοχής του στο ρατσιστικό, υπερεθνικιστικό κίνημα Ρωσική Πορεία. Εν έτει 2010, καλείται να μετάσχει στο Πρόγραμμα Διεθνών Φίλων του Γέιλ (Η.Π.Α.) και επιστρέφων αναλαμβάνει αγώνα υπέρ των μικρομετόχων μεγαλοεπιχειρήσεων, ιδρύων Ταμείο κατά της Διαφθοράς (F.B.K.). Τα έτη 2017-2018, καταδικάζεται δια συκοφαντική δυσφήμιση σε βάρος των μεγαλοεπιχειρηματιών Alicher Ousmanov και Mikhail Prokhorov. Ταυτοχρόνως, τα διακείμενα υπέρ των Δημοκρατικών φύλλα Salon και Jacobin γράφουν, ότι αν ο Α. Ναβάλνυ υπήρξε Αμερικανός, «οι φιλελεύθεροι θα τον απεδοκίμαζαν, ως αποδοκιμάζουν τον Τραμπ», χαρακτηρίζοντα τούτον ως «τον Ρώσο Τραμπ», ενώ το American Foreign Policy Magazine (Πανεπιστήμιο Πρίνστον) επεσήμανε, ότι «ανεδείχθη χάρις σε ομάδες της Ακροδεξιάς». Τέλος, δημοσκόπηση ενεργηθείσα υπό του ρωσικού Κέντρου Levada, τις 20-26.08.2020, έδειξε, ότι ο Α. Ναβάλνυ θεωρείτο στην Ρωσία ως «ξένος πράκτωρ», εξ ου και η δημοτικότης του υπήρξε ασθενής εν σχέσει προς του Βλαδιμήρου Πούτιν, εκτιμωμένης, τον Φεβρουάριο του 2021, στο 5% , του δε προέδρου Πούτιν στο 64%, ενώ του προέδρου Μακρόν στο 36% (Baud, J., ένθ’ανωτ., σελ. 77).
Την 20.08.2020, ενώ πετούσε μεταξύ Τομσκ και Μόσχας, ο Α. Ναβάλνι κατελήφθη υπό βιαίων κοιλιακών πόνων. Το αεροσκάφος άλλαξε κατεύθυνση προς Ομσκ, δια να νοσηλευθεί επειγόντως. Άνευ ακόμη αναλύσεων, η εκπρόσωπός του εδήλωσε πως εδηλητηριάσθη σκοπίμως εκ τέϊου στον αερολιμένα του Τομσκ, τα δε δυτικά Μ.Μ.Ε. έσπευσαν να μεταδώσουν, ότι ο Α. Ναβάλνι εδηλητηριάσθη δολίως διά του Νοβιτσόκ τη εντολή του προέδρου Πούτιν. Όμως, το τέϊο εσερβιρίσθη υπό του συνεργάτου του Ilya Pakhomov. Τότε το περιβάλλον του επανήλθε δια της εκδοχής, ότι εδηλητηριάσθη δια φιάλης ύδατος στο ξενοδοχείο όπου διέμενε (Τομσκ). Όμως, μέχρις αφίξεως της Αστυνομίας, το ληφθέν οπτικοακουστικό υλικό υπέστη αλλοίωση, ώστε ν’απαλειφθούν στοιχεία αντιβαίνοντα στο αφήγημα Ναβάλνι (Baud, J., ένθ’ανωτ., σελ. 28). Και ενώ η ομάς Ναβάλνι διέτεινε, ότι μετέφερε την ανωτέρω φιάλη προς ανάλυση στην Γερμανία, οι σαρωτικές μηχανές κατά την απόβαση ουδεμία τοιαύτη φιάλη ενετόπισαν. Την 17.09.2020, συνεργάτης του Ναβάλνι κατέθεσε, ότι «προδήλως η φιάλη δεν ήταν η αιτία της δηλητηριάσεως». Εν τέλει, ανεφύη τρίτη εκδοχή, ήτοι η ύπαρξη Νοβιτσόκ στα εσώρουχα του Ναβάλνι.
Το νευροτοξικό Νοβιτσόκ συνελήφθη μεν υπό της σοβιετικής Ρωσίας (1970-1980), ωστόσο παρέμεινε σε πειραματικό στάδιο και δεν υιοθετήθη υπό της σημερινής Ρωσίας, εξ ου και όταν εγένετο γνωστό στην Δύση, δεν περιελήφθη στις λίστες του Οργανισμού Απαγορεύσεως Χημικών Όπλων (O.I.A.C.).˙ Ωστόσο, ο νευρομεταδότης του (AChE) χρησιμοποιείται δια την αντιμετώπιση των Πάρκινσον, Άλτσχάιμερ και νόσων της Ψυχιατρικής. Η δράση του, δε, είναι τόσον ακαριαία, ώστε δεν αφίει χρόνο δια νοσηλεία, η δε Ρωσία διαθέτει σήμερα δηλητήρια δια τους πολεμικούς σκοπούς δια τους οποίους προορίσθη το Νοβιτσόκ, άνευ δυνατότητος εντοπίσεως αυτών στο ανθρώπινο σώμα. Μολαταύτα, δεν αποκλείεται να κάνει χρήση τούτου η ρωσική μαφία, καθ’ότι η παρασκευή του δεν είναι περίπλοκος.
Άπαξ και εισήχθη στο νοσοκομείο του Ομσκ, Ρώσοι ιατροί εχορήγησαν Ατροπίνη, σε ποσότητα, όμως, αντιμετωπίσεως προβλήματος μεταβολικού και όχι δηλητηριάσεως, όπου τοιαύτη χορήγηση έδει να είναι πλέον ισχυρή. Οι αναλύσεις ουδέν δηλητήριο ενετόπισαν. Γερμανική Μ.Κ.Ο. απήτησε νοσηλεία στο βερολινέζικο ίδρυμα Ελεημοσύνη/Φιλανθρωπία (Charité), του προέδρου Πούτιν συναινέσαντος. Δυτικά Μ.Μ.Ε. οργιάζουν, μεταδίδοντα, ότι στο Ομσκ ο Α. Ναβάλνι υπήρξε θύμα δευτέρας αποπείρας δηλητηριάσεως, τη εντολή του Κρεμλίνου. Ωστόσο, στο Lancet (22.12.2020), το ίδρυμα Charité αποκαλύπτει, ότι υπό την φροντίδα των Ρώσων ιατρών, η κατάσταση του Α. Ναβάλνι «είχε κάπως βελτιωθεί».
Οι ενεργηθείσες από πλευράς Γερμανίας, Γαλλίας και Σουηδίας εργαστηριακές αναλύεις, τον Σεπτέμβριο του 2020, δεν εδημοσιεύθησαν, μηδέ εκοινοποιήθησαν -παρά τις εκκλήσεις- στους Ρώσους. Απεναντίας, υπάρχουν τα δεδομένα που συνέλεξαν οι ιατροί των Ομσκ και Βερολίνου (Baud, J., ένθ’ανωτ., παραρτήματα 1-2), η δημοσιοποιηθείσα έκθεση του O.I.A.C. και έως κάποιον βαθμό, οι καταθέσεις των 19.11.2020 και 15.02.2021 βουλευτών της Bundestag. Τα συμπεράσματα είναι αντικρουόμενα, πότε περί εντοπισμού του Νοβιτσόκ, πότε μη, πότε περί δηλητηριάσεως τη εντολή της Ρωσίας, πότε μη. Ωστόσο, μετ’ορισμένης επιφυλάξεως, τα ευρήματα συντείνουν στην ύπαρξη των ακολούθων: (1) Ζητήματος ύπατος. (2) Μεταβολικών διαταραχών συναφών με καρκινοειδείς όγκους. (3) Παγκρεατίτιδος, όπως και κατά το παρελθόν. (4) Βακτηριακής λοιμώξεως. (5) Ουσιών συναφών μετά της αντιμετωπίσεως των Πάρκινσον, Μανιοκαταθλίψεως, Καταθλίψεως και Άγχους, όπου, σε υψηλές δόσεις, προκαλούν Κοιλιακές ή Μυϊκές Κράμπες και Σπασμούς, ιδία εν συνδυασμώ μετά Αλκοόλ, όπερ ο Α. Ναβάλνυ είχε καταναλώσει. Κατόπιν των ανωτέρω, οριστικά συμπεράσματα, ένθεν κακείθεν, δεν εξήχθησαν, εξ αυτού, δε, δυσκόλως δύναται να γίνει λόγος περί δόλου μετερχομένου υπό της Ρωσίας.
Άμα τη εξόδω του νοσοκομείου (Βερολίνο, 23.09.2020), ο Α. Ναβάλνι μετάβη εις Kirchzarten, νοτίως της Γερμανίας, στα Στούντιο Black Forest, δια το γύρισμα ντοκιμαντέρ κατά του προέδρου Πούτιν, υπό τον τίτλο Το Παλάτι του Πούτιν, τη χρηματοδοτήσει εταιρείας εδραζομένης στην Πολιτεία της Καλιφόρνια, συνισταμένου σ’ένα ψευδέστατο, προπαγανδιστικό υλικό εξαπατήσεως του κοινού και παραμορφώσεως της αληθείας, επί τη βάσει επιλεγέντων γεγονότων και εξυφάνσεως μίας συνοχής σε διαστρέβλωση της πραγματικότητος (Baud, J., ένθ’ανωτ., σελ. 66). Προεβλήθη στην Δύση την 19.01.2021. Ωστόσο, ο Α. Ναβάλνι, μετά και από εξόρμηση στην Ελβετία και τις Καναρίους Νήσους, είχε επιστρέψει στην Ρωσία την 17.01.2021. Τότε συνελήφθη υπό των ρωσικών Αρχών, επειδή δεν επαρουσιάσθη ενώπιον αυτών ως όφειλε κατά την εισαγγελική εντολή/διάταξη επί της υποθέσεως Y.R., ήτοι δις μηνιαίως -εξαιρουμένης της περιόδου νοσηλείας-, μέχρις λήξεως της περιόδου εποπτείας, την 30.12.2020. Βεβαίως, συστημικά Μ.Μ.Ε. και ηγέτες της Δύσεως (Τζο Μπάιντεν, Εμ. Μακρόν κ.α.) απέδωσαν τούτο στα πολιτικά του φρονήματα, όπερ πάλι ψευδές! Κατόπιν εγνώσθη και στην Ρωσία η κυκλοφορία της ανωτέρω παραγωγής, περαιτέρω, δε, ο Α. Ναβάλνι προέβη και σε εκκλήσεις προς την Δύση σε επιβολή κυρώσεων κατά της Ρωσίας.
Κατά σφυγμομετρήσεις (Κέντρο Levada, 24.12.2020), το 15% των Ρώσων φρονεί, ότι η δηλητηρίαση του Α. Ναβάλνι οφείλεται σε απόπειρα εξοντώσεως τούτου υπό της ρωσικής Κυβερνήσεως, ενώ το 67% τούτων εκτιμά πως οι λόγοι είναι άλλοι και δη, ότι πρόκειται περί σκηνοθετημένου συμβάντος (30%), ότι ενορχηστρώθη υπό ειδικών δυτικών υπηρεσιών, ότι αφορά σε εσωτερική διαμάχη της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως (8%), ότι έγκειται σε υπόθεση ιδιωτική ξεκαθαρίσματος λογαριασμών (7%) κ.ο.κ. (baud, J., ένθ’ανωτ., σελ. 76). Ό,τι και αν αποκαλυφθεί περαιτέρω στο μέλλον, η υπόθεση Α. Ναβάλνι κατέστη και αυτή -όπως η προκληθείσα ρωσική επέμβαση στην Ουκρανία- αντικείμενο εκμεταλλεύσεως υπό της Δύσεως σε υπονόμευση ταύτης της Ρωσίας.
Εν Αθήναις τη 20η Φεβρουαρίου 2024.
Παναγιώτης Α. Ζολώτας