H E. Jean Carroll, αρθρογράφος του γυναικείου περιοδικού ELLE, έγινε πρωτοσέλιδο, κατόπιν αγωγής (04.11.2019) κατά του πρώην Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τζ. Τραμπ, επιδικάσασας το αστρονομικό ποσό των $83,3 εκατ. Εξέδωσε βιβλίο (What do we need men for?, εκδ. St. Martin’s Press, 2019), ισχυριζομένη, ότι ο εναγόμενος την εβίασε 25 έτη προς της εκδόσεως τούτου, στ’αποδυτήρια του καταστήματος Bergdorf Goodman (Νέα Υόρκη). Ο Ντ. Τραμπ ηρνήθη τις κατηγορίες, αποκαλών την ενάγουσα ψεύτρα, λέγων, ότι το βιβλίο της «πρέπει να πωλείται στα rayons περί φαντασίας». Κατόπιν, η Ε. Τζ. Κάρολ ήσκησε αγωγή δια δυσφήμηση. Οι επιληφθέντες Ένορκοι, όμως, απήλλαξαν τον πρόεδρο Τραμπ, αποφανθέντες, ότι ο τελευταίος ορθώς διετείνετο πως είναι αθώος, μη έχων βιάσει την ενάγουσα και πως ο ψευδόμενος υπήρξε η ιδία η Ε. Τζέιν Κάρολ! Ωστόσο, οι Ένορκοι έκριναν, ότι ο Ντ. Τραμπ εκακοποίησε σεξουαλικώς την Ε. Τζ. Κάρολ, απλώνων τους δακτύλους του στο αιδοίο αυτής. Δοθέντος, ότι τούτο δεν ήταν το έγκλημα του κατηγορητηρίου, η Ε. Τζ. Κάρολ επανήλθε δια νεωτέρας αγωγής (24.11.2022), εριδομέμης στις κατηγορίες περί κακοποιήσεως και δυσφημίσεως.
Τότε, όλως συμπτωματικώς, είχε προηγηθεί η υιοθέτηση του νόμου Adult Survivors Act (24.11.2022), απόρροια του κινήματος Me Too κατά των σεξουαλικών εγκλημάτων, δυνάμει του οποίου παρετείνετο η προθεσμία παραγραφής εγκλημάτων του είδους, όπερ κατέστησε δυνατή την άσκηση της τελευταίας αγωγής της Ε. Τζ. Κάρολ. Ωστόσο, επί υποθέσεως βιασμού, έδει, κατ’αρχήν, να λάβει χώρα ποινική δίκη και μόνον κατόπιν καταδίκης να επιδιωχθεί αστική αποζημίωση. Επί αστικής υποθέσεως, τα στοιχεία σε βάρος του εναγομένου δεν χρήζουν βαθμού αποδεικτικότητος (υπεροχή στοιχείων >50%) ως επί ποινικής, όπου ο κατηγορούμενος πρέπει να κριθεί ένοχος «πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας». Δια της εν προκειμένω παραδόξου οδού, κατέστη ευχερεστέρα η καταδίκη του Ντ. Τραμπ.
Ο κρίνας υπέρ της συζητήσεως της αγωγής δικαστής Lewis Kaplan έδωσε τις εξής κατευθυντήριες στους Eνόρκους (Should E Jean Carroll Receive $83M?, 10:08 επ.): «Τ’ακόλουθα πραγματικά περιστατικά της διαφοράς έχουν ήδη κριθεί: Πρώτον, ο κ. Τραμπ εκακοποίησε σεξουαλικώς την κ. Κάρολ, (…). Δεύτερον, η κ. Κάρολ δεν εμηχανεύθη τους ισχυρισμούς αυτής, περί βιαίας σεξουαλικής κακοποιήσεώς της (…). Οι δηλώσεις του κ. Τραμπ είναι εν γνώσει του ψευδείς. Τρίτον, οι δηλώσεις του κ. Τραμπ ήσαν δυσφημιστικές. Στα πλαίσια της αποστολής σας, οφείλετε να εκλάβετε τ’ανωτέρω ως αληθή, (…). Εκείνο που εναπομένει να κρίνετε αφορά (…) στις αποζημιώσεις που ο κ. Τραμπ οφείλει στην κ. Κάρολ (…)».
Επί πλέον, (1) ο προεδρεύων L. Kaplan απηγόρευσε στον πρόεδρο Τραμπ να λάβει τον λόγο εις αντίκρουσιν των κατ’αυτού ισχυρισμών, διατεινόμενος πως έχει ήδη κριθεί επ’αυτών από της προηγουμένης ετυμηγορίας, η οποία, ωστόσο, τον αθώωσε! (2) Η κ. Κάρολ φέρεται κατηγορήσασα πλείονες δια βιασμό και σεξουαλική κακοποίηση, ήτοι τον σύντροφο μίας βρεφοκόμου, έναν οδοντίατρο, έναν ομαδάρχη, ένα ανώνυμο φίλο, έναν ανώνυμο προϊστάμενο, ένα ανώτατο στέλεχος του ραδιοτηλεοπτικού δικτύου C.B.S. (3) Επίσης, η κ. Κάρολ δείχνει αναποφάσιστη επί της χρονολογίας του υπό κρίση συμβάντος, ισχυρισθείσα πως έλαβε χώρα πότε το 1994, πότε το 1995, πότε το 1996, καίτοι υποτίθεται περί λίαν τραυματικού συμβάντος. (4). Ακόμη, η κ. Κάρολ διατηρεί κατοικίδιο γάτα περιέργως ονόματι «Αιδοίο» (“Vagina”). (5) Εν συνεχεία, σε μήνυμά της στο Twitter (X), την 06.08.2012, η κ. Κάρολ έγραψε: «Θα κάματε ποτέ σεξ με τον Ντόναλντ Τραμπ δια $17.000?», καίτοι υποστάσα βιασμό υπό του ιδίου. (6) Ακόμη, η υπόθεση της Ε. Τζ. Κάρολ εχρηματοδοτήθη υπό του συνιδρυτού της πλατφόρμας LinkedIn, αντι-Τραμπιστή, Reid Hoffman. (7) Διόλου ευκαταφρόνητο και το γεγονός, ότι ο δικαστής L. Kaplan ανέλαβε την υπόθεση Jeffrey Epstein μεταξύ του πρίγκιπος Άντριου της Αγγλίας κατά της πολλαπλώς κακοποιηθείσας σεξουαλικώς ανηλίκου Virginia Giuffre, ρυθμισθείσα συγκαταβατικώς στο ποσό μόνον των $500.000˙ αλλά και στην υπόθεση O. J. Simpson (17.06.1994), όπου ο ίδιος εκατηγρήθη δια διπλό φόνο, επεβλήθησαν σ’αυτόν αποζημιώσεις ύψους $33,5 εκατ., ήτοι ολιγότερο του ημίσεος των $83,3 εκατ. (8) Άξιο επισημάνσεως και το γεγονός, ότι η κ. Κάρολ απεφάσισε να προβεί στην πρώτη αγωγή αυτής (04.11.2019) σε κοινωνική εκδήλωση του ακτιβιστού George Conway, μέλους του Lincoln Project, διακειμένου κατά του προέδρου Τραμπ. (9) Τέλος, η κ. Κάρολ έλαβε μέρος στην υιοθέτηση της ρηθείσας νομοθεσίας Adult Survivors Act, όπερ επέτρεψε στην ιδίαν να προβεί στην κατάθεση της δευτέρας αγωγής αυτής (24.11.2022).
Άπαντα τ’ανωτέρω και άλλα, ο πρόεδρος Kaplan απηγόρευσε στον Ντ Τραμπ να προβάλλει στο ακροατήριο, απορρίψαντος και το αίτημα τούτου περί κακοδικίας (Judge rejects Trump’s mistrial motions in E Jean Carroll defamation case), η δε δικηγόρος του Αλίνα Χάμπα (Alina Habba) εδήλωσε ενώπιον του Τύπου (Trump’s Lawyer Alina Habba Excoriates Judge After $83.3 Million E. Jean Carroll Trial, 27.01.2024): «Πρωτού καν εισέλθω στην αίθουσα, ο πρόεδρος του Δικαστηρίου απηγόρευσε την οιαδήποτε αντίκρουση των κατηγοριών ενώπιον των Ενόρκων. Η εν λόγω εντολή υπάρχει εγγράφως και ενθαρρύνω άπαντες τους δημοσιογράφους να την αναζητήσουν. Ουδεμία απόδειξη προεβλήθη από της πλευράς της αντιδίκου. Εγώ, δε, δεν είχα την δυνατότητα να προβάλλω, ούτε πως η ενάγουσα δεν έφερε μαζί της το φόρεμα [που φορούσε την ημέρα εκείν], ούτε πως δεν εγένετο εξέταση D.N.A., ενώ δεν κατέστη αποδεκτή η εμφάνιση δύο εμπειρογνωμόνων μας και ενώ η μάρτυς μας, φίλη της αντιδίκου, δηλώσασα, ότι η κ. Κάρολ είναι ναρκομανής, εδωροδοκήθη υπό της δικηγόρου της ενάγουσας κ. Kaplan. Αυτό είναι αποτρόπαιο (…). Δι’αυτό αμύνομαι του προέδρου Τραμπ, που, σημειωτέον, ηγείται των λοιπών υποψηφίων στις επικείμενες εκλογές. Η παραβίαση του Δικαστικού Συστήματός μας είναι θλιβερή. Δεν μπορεί ν’απογυμνούται διάδικος παντός υπέρ τούτου αποδεικτικού στοιχείου. (…) Εβρισκόμεθα, όμως, στην Δημοκρατικοκρατουμένη Νέα Υόρκη, οπότε και οι Ένορκοι δεν πρόκειται να διάκεινται διαφορετικά. (…) Κατόπιν τούτων, θα εφεσιβάλομε».
Η ανωτέρω υπόθεση αποτελεί μίαν ακόμη μοναδική περίπτωση στην υπάρχουσα νομολογία, ως και οι λοιπές υφιστάμενες υπό του προέδρου Τραμπ εκδιώξεις (Λεβρέντι Μπέρια: Δείξε μου τον άνθρωπο να σού βρω το έγκλημα). Εφθάσαμε του σημείου, οι εν Η.Π.Α. διαμαρτυρόμενοι υπέρ της Χαμάς να απολαμβάνουν περισσοτέρας ελευθέρας εκφράσεως από τούτον τον πρόεδρο Τραμπ (Freedom of speech for Hamas supporters but not Trump)!
Πέραν της 1ης Τροπολογίας του Συντάγματος των Η.Π.Α., περί ελευθερίας του λόγου, στην οποίαν καταφανώς αντιβαίνει η ως άνω μεροληπτική μεταχείριση του προέδρου Τραμπ, στην Ευρώπη, εκτός του άρθρου 6 της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως περί Δικαιωμάτων του Ανθρώπου περί αμερολήπτου δίκης, εν άρθροις 10 αναφέρεται: «1. Κάθε πρόσωπο έχει δικαίωμα στην ελευθέρα έκφραση. Το δικαίωμα αυτό περιλαμβάνει την ελευθερία γνώμης, καθώς και την ελευθερία λήψης ή μετάδοσης πληροφοριών ή ιδεών, χωρίς παρέμβαση δημοσίων αρχών (…)». Και εξ ετέρας, το αυτό Συμβούλιο της Ευρώπης αναφέρει (Conseil de l’Europe – Brochure A4 portrait, σελ. 57): «Tο δικαίωμα απαντήσεως, ως σημαίνοντος στοιχείου της ελευθέρας εκφράσεως, αποτελεί μέρος του πεδίου εφαρμογής του άρθρου 10 (Υπόθεση Melnychuk κατά Ουκρανίας, σελ. 6 επ. και Ediciones Tiempo S.A. c. Espagne). Τούτο απορρέει εκ της ανάγκης, όχι απλώς του δικαιώματος περί αμφισβητήσεως ψευδών πληροφοριών, αλλά και της διασφαλίσεως του πλουραλισμού απόψεων, ιδία επί ζητημάτων γενικού συμφέροντος, όπως οι συζητήσεις πολιτικού περιεχομένου (…)».
Σημείο των ανωτέρω είναι και ο απρεπέστατος χαρακτηρισμός του Αμερικανού δημοσιογράφου Τάκερ Κάρλσον υπό της πρώην Αμερικανίδος ΥΠ.ΕΞ. Χίλαρι Κλίντον ως «χρησίμου ηλιθίου», καθ’ον χρόνον ελάμβανε συνέντευξη από τον Ρώσο πρόεδρο Βλαδίμηρο Πούτιν (Hillary Clinton on Tucker Carlson: “He’s a useful idiot”), λησμονήσασα τις (σκιερές) συναλλαγές αυτής επί προεδρίας Μπαράκ Ομπάμα (What you need to know about Clinton and the Uranium One deal). Λυπηρές επίσης και οι δηλώσεις του πρώην Βέλγου πρωθυπουργού και φιλελευθέρου ευρωβουλευτού Γκι Φερχόφστατ, αποκαλών ουσιαστικώς τον Τ. Κάρλσον persona non grata στην περίπτωση μεταδόσεως «ψευδών πληροφοριών» υπέρ του προέδρου Πούτίν (E.U. debunks viral claims it is considering sanctions on Tucker Carlson over his interview with Putin), ενώ κάθε άλλο παρά ψευδείς πληροφορίες μετέδωσε, του εγκρίτου Γάλλου δημοσιογράφου André Bercoff αποδοκιμάζοντος την παρ’ημίν δικτατορική στάση των Βρυξελλών δια της υπ’αυτών επίσης λογοκρισίας επί της ελευθέρας εκφράσεως, του Α. Bercoff ερωτούντος: (Tucker Carlson bientôt sous sanctions européennes?): «Δηλαδή, όταν, τα έτη 1933-1939, δημοσιογράφοι ελάμβαναν συνεντεύξεις του Χίτλερ, ήσαν Ναζί;»!
Ο Βενιαμίν Φραγκλίνος, συνιδρυτής των Η.Π.Α., είπε προ 200 και πλέον ετών: «Όποιος επιθυμεί ν’ανατρέψει την ελευθερία του Έθνους, δέον να το πράξει υποτάσσων την ελευθερία του λόγου».
Εν Αθήναις τη 13η Φεβρουαρίου 2024.
Παναγιώτης Α. Ζολώτας