ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΟΣ ΠΥΡΕΤΟΣ ΗΠΑ ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ – Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΕΧΕΙ

 

ΣΥΝΤΑΡΑΚΤΙΚΗ ΕΙΔΗΣΗ:  ΔΙΠΛΟΣ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΟΣ ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΤΟΥ DONALD TRUMP ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ.

Ιστορική συμφωνία Σερβίας-Κοσόβου – Τι ανακοίνωσε ο Τραμπ

πηγ¨ή: Tribune.gr

 

---

 

ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΑΠO ΤΟ EASTMED STRATEGIC STUDIES INSTITUTE

H πάγια θέση μας είναι ότι ήδη η Ελλάδα θα έπρεπε να έχει αναγνωρίσει την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ και ως ενιαία και αδιαίρετη πόλη όπως και οι ΗΠΑ, αλλά και άλλες χώρες και εντός της ΕΕ.

Δυστυχώς υπάρχει τεράστια αντίδραση στην Ελληνική Κυβέρνηση, η οποία δεν συζητάει κάν το θέμα, όποτε της το έχουμε θέσει ως Ρεπουμπλικανικό Κόμμα, η αρνητική απάντηση είναι μόνιμη και διαρκής, εντελώς αναιτιολόγητα, αντιλαμβανόμαστε πλήρως ότι οφείλεται σε πρότερο βέτο από την Γερμανία που αδιαμφισβήτητα κατέχει δεσπόζουσα θέση στον μηχανισμό διαμόρφωσης αποφάσεων σε αυτήν την χώρα.

Αναρωτιόμαστε, έως πότε η Ελλάδα θα αρνείται πεισματικά την παρέμβαση του Ντόναλντ Τράμπ και το σχέδιο 3+1 που θα εγγυάτο οριστικά και διά παντός την εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας ?

Μας είναι αδιανόητο να αντιληφθούμε πώς είναι δυνατόν η Ελλάς να απορρίπτει το σχέδιο ΗΠΑ, δηλαδή τον στρατιωτικό αμυντικό μηχανισμό μεταξύ Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ, τον οποίον εγγυώνται πλήρως οι ΗΠΑ και να αποδέχεται Γερμανικές υπέρ της Τουρκίας παρεμβάσεις ως φυσιολογικές.

Η λογική έχει πλέον παύσει να πρυτανεύει, προφανώς υπάρχουν δεσμεύσεις κάποιων αόρατων διαμορφωτών της Ελληνικής Πολιτικής, είτε σε προσωπικό είτε σε άλλο επίπεδο που καθιστούν την Ελληνική πολιτική σκηνή όμηρο των ωμών εκβιασμών των ΤουρκοΓερμανών.

Η ΕλληνοΑμερικανική Κοινότητα παρακολουθεί με μέγιστη έκπληξη και αποτροπιασμό τον συνεχιζόμενο ωμό εκβιασμό του Βερολίνου σε βάρος της Ελλάδας, αλλά με μεγαλύτερο αποτροπιασμό παρακολουθούμε αποσβολωμένοι την στείρα άρνηση της Ελλάδας να δημιουργήσει περιφερειακές στρατιωτικές αμυντικές συμμαχίες με κράτη όπως τα ανωτέρω, δηλαδή μιά συμμαχία που έχει χώρο στο αμεσότατο μέλλον για άλλες δημοκρατικές Μεσογειακές δυνάμεις, όπως και η Γαλλία και η Αίγυπτος, αλλά και η Ιταλία μόλις φύγει από την Γερμανική επιρροή μετά την αναμενόμενη κατάρρευση της κυβέρνησης των 5αστέρων.

Σήμερα, μετά από σχεδόν ένα χρόνο, θα δημοσιεύσουμε το White Paper που είχαμε παραδώσει στην Ελληνική Κυβέρνηση το θέρος του περασμένου έτους και κατέληξε στον κάλαθο των αχρήστων άν όχι σε κάποιο συρτάρι του ΥπΕξ, απορούμε πώς η Ελλάς μπορεί με τέτοιο τρόπο συστηματικά να απορρίπτει την εγγύηση των συνόρων της από τις ΗΠΑ, αλλά να δέχεται με την Γερμανική “μεσολάβηση” να συζητά θέματα εκχώρησης της Εθνικής της Κυριαρχίας με την Τουρκία.

παραθέτουμε το κείμενο :

”

Republicans Overseas Hellenic Chapter

Republicans Overseas Israel

Sept. 3, 2019

WHITE PAPER

“Why Greece faces no problem in its position on Cyprus by a suggested recognition of unified Jerusalem as the capital of Israel and should move its embassy there”.

Short Summary of points:

1) The Republic of Cyprus was clearly a sovereign state when Turkey invaded, and northern Cyprus is part of its territory. Thus Turkey occupied the territory of a sovereign state. Jerusalem, on the other hand, was clearly not sovereign Jordanian territory when Israel took it; Israel did not occupy the territory of another sovereign state. Thus if Greece treats Jerusalem as comparable to Cyprus, it is actually undermining the Cypriot claim.

 

2) Yes, there are UN resolutions for Jerusalem. But there are UN resolutions about many situations, such as Trieste and Kashmir. No one argues that countries that recognize Italian/Slovenia/Indian sovereignty in those areas are violating the UN resolutions !!!

 

3) It is obviously possible to recognize Israeli sovereignty in Jerusalem while upholding the territorial integrity of Cyprus, because the US has not changed its position on Cyprus as a result of recognizing Jerusalem. Indeed, more and more countries are recognizing Israeli sovereignty in Jerusalem (Hungary, Czech Republic, Hungary, Romania, Guatemala, Nauru ect.) while maintaining their position re Cyprus. It is dangerous for Greece to suggest that these two issues stand or fall together, because if this Greek dogma remains in effect the next step is that the US will be forced to change its position on Cyprus due to the conundrum of the current Greek position!

The best way for Greece to deal with this is to get out ahead of the problem she has created by herself and state that Greece also recognizes Jerusalem as the capital of Israel, and this issue has no bearing on Cyprus, and that will prevent the possible use of this outdated argument to be used against Greece in the future, as Greece cannot change US policy over the recognition of Jerusalem as the capital of Israel.

POINTS OF LAW

There is no basis in international law for denying Israeli sovereignty over any part of Jerusalem. The western part of the city has been under uninterrupted Israeli control since the country’s independence. The only possible argument against recognizing Israeli sovereignty there is the false notion that the corpus seperatum proposal of General Assembly Resolution 181 has a binding and ongoing legal effect. This is entirely false.

 

• The General Assembly has no power under the U.N. Charter to draw boundaries for countries, or take any other binding action.
• The resolution did not claim to draw borders. Rather, it “recommended” a solution which was rejected immediately by both the Mandatory Power and the Arab States.
• The proposal of Res. 181 is not used to determine borders elsewhere. Much of undisputed Israeli territory, such as Beit Shemesh, and Central Galilee were not within the 181 proposal. Moreover, the “Jerusalem” of Resolution 181 was much larger than the present-day municipality, including as it did much of Bethlehem. Yet Bethlehem, too, is treated by the UN as indisputably “Palestinian” territory. This further proves that 181 in no way dictates present borders.

 

Turning to the question of eastern Jerusalem, which was occupied by Jordan from 1948-67 and retaken by Israel in the defensive Six Day War.

A cascade of UN resolutions has described Israel’s presence as an “occupation”. Between 1967 and 2016, there were well over 2,000 such UN resolutions. Compare this with the UN’s treatment of actual occupations, including  Northern Cyprus and Western Sahara, against which the UN has likewise passed resolutions—sixteen, in all.

Where Israel is concerned, it cannot be said that these UN resolutions are based on international law. In fact, they contradict well-established and broadly applied rules for determining the borders of newly created countries. Under international law, when a new state comes into being—through decolonization, imperial collapse, secession, internal collapse, or otherwise—its borders are deemed to be the borders of the immediately prior top-level administrative unit in the territory. This is known as the uti possidetis juris (“as you possess under law”) doctrine. It has been used for centuries to determine the borders of new states around the world, and has been upheld by numerous international tribunals.

For example, as professor Eugene Kontorovich has demonstrated, the borders of post-Soviet states match exactly the administrative boundaries of the former Soviet “republics”—despite the fact that the latter had been drawn arbitrarily and capriciously by the Kremlin. The same can be said about many of the lands that, in the aftermath of World War I, came under the control of Mandatory powers (mainly Britain and France) appointed by the League of Nations. In the end, when these entities became independent states, their borders became the borders of the Mandatory territory at the moment of independence.

Crucially, uti possidetis trumps any contrary criteria for establishing borders, such as ethnic self-determination, natural boundaries, or historic title. That is because none of those factors provides a clear and determinate answer to the question of borders; relying on them would ineluctably lead to the boundaries of new states being regularly and violently contested.

Under the uti possidetis principle, then, Israel’s borders at the moment of independence are quite clear: the borders of Mandatory Palestine. Those borders include all of Jerusalem, (excluding TransJordan, which achieved independence in 1946). The UN, in its thousands of resolutions to the contrary, flagrantly ignores that principle.

What all of this means is that under the straightforward application of general international-law rules, Israel had sovereign title over all of Jerusalem from 1948. Therefore, in 1967, Israel was not conquering this territory but merely liberating it. The claim that Israel does not have sovereignty over Jerusalem disregards International Law altogether in favor of a tailor-made set of rules that apply to Israel alone.

In sum, if the insistence on Israel’s limitation to the pre-June 1967 armistice lines is a departure from general principles of international law, the denial of its sovereignty is an additional departure, and one that is logically at odds with the first. Call this a quadruple standard: a double standard within a double standard. There is no rhyme or reason behind it—only anti-Israel bias.

Indeed, Jerusalem was a unified city before 1948, and has been since 1967. It sets a dangerous precedent for Greece to treat aggression (by Jordan in this case) as capable of permanently dividing cities. Given that Nicosia is the only other major current example of a divided city, Greece has a strong interest in insisting on the indivisibility of cities, without any prejudice to its position on the West Bank.

CONCLUSION

Greece must immediately disassociate its current erroneous position on Jerusalem from its position on Northern Cyprus, as in a very short time, especially in light of the wave of international recognitions of unified Jerusalem by many countries, it risks that the international community, and especially the US will be forced to link the two issues and reject Greece and Cyprus’s claim on the illegality of the Turkish occupation of Cypriot Republic territories. A Greek recognition of Jerusalem need not explicitly say anything about so-called east Jerusalem, but certainly should not explicitly exclude it, so as not to support the notion of dividing historically united cities through force.

Additionally, we urge the Greek Government to announce this change in position in the first half of September 2019, as it will strongly support Prime Minster Mitsotakis’s efforts to enlist the support of the US Administration on various points of interest including US assistance in joint Greek- Cypriot – Israeli energy defense and cooperation matters. We must vehemently stress that time is running short on this issue.

Marc Zell

Vice Chairman Republicans Overseas, Chairman Republicans Overseas Israel

Jonathan Constantine

Chairman Republicans Overseas Hellenic Chapter ”

=====================================================================

 

 

Σήμερα, Κόσσοβο και Σερβία αναγνωρίζουν την Ιερουσαλήμ ως ενιαία και αδιαίρετη πρωτεύουσα του Κράτους του Ισραήλ με την πλήρη υποστήριξη των ΗΠΑ και την ένθερμη υποστήριξη του ίδιου του Ντόναλντ Τράμπ. Κάποτε το ΝΑΤΟ βομβάρδιζε (απαραδέκτως) την περιοχή αυτή, επειδή η Γερμανία, για να αυξήσει τον “ζωτικό της χώρο” έπεισε τους “φίλους” της Δημοκρατικούς των ΗΠΑ να προχωρήσουν σε έναν ακόμα πόλεμο ο οποίος κόστισε και στα Βαλκάνια, αλλά και στις ΗΠΑ.

Η Ελλάδα κάνει ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ !!! αρνείται συστηματικά να προβεί στο αυτονόητο, δηλαδή να προχωρήσει στην αναγνώριση της Ιερουσαλήμ.

Σαν Ρεπουμπλικανικό Κόμμα των ΗΠΑ, δεν μας αφήνει αδιάφορους το γεγονός ότι όλα τα Ελληνικά φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ αναφέρονται στον Πρόεδρο Τράμπ με τους πλέον υβριστικούς και άθλιους χαρακτηρισμούς με τις σιωπηρές ευλογίες, αν όχι προτροπές κύκλων της Ελληνικής Εξουσίας.

Υπενθυμίζουμε στους πολιτικούς στην Ελλάδα, ότι μπορεί να είμαστε Αμερικανοί, αλλά δεν είμαστε “Αμερικανάκια”, δεν δεχόμαστε να μας καθυβρίζετε σκαιότατα, την ίδια ώρα που υποτίθεται ότι ζητάτε την προσωπική συνδρομή του Προέδρου μας Ντόναλντ Τράμπ και των ΗΠΑ. Οταν οι “φίλοι” σας οι Γερμανοί σας στέλνανε απειλές για νέα μνημόνια αν δεν δεχόσασταν Εθνικές υποχωρήσεις, στείλαμε το Eisenhower και ο Τούρκικος στόλος εξαφανίστηκε, το μόνο όμως που κάνατε ήταν να δώσετε εντολή στα άθλια δημοσιογραφικά σας παπαγαλάκια να διασπείρουν την ψευδέστατη είδηση (όπως άλλωστε αποδείχθηκε περίτρανα) περί δήθεν κοινής ασκήσεως ΗΠΑ-Τουρκίας.

Προειδοποιούμε την Ελληνική Κυβέρνηση, μήν προσπαθείτε να “παίζετε” με τις εκλογές των ΗΠΑ… δεν σας παίρνει, άλλωστε ο “φίλος” σας ο Μπάιντεν 

από τους Αμερικανούς πολίτες που διαμένουν στην Ελλάδα έχει μόλις 200-300 ψήφους την ώρα που έχουμε ξεπαράσει τις 30.000…. και μήν ξεχνάτε ότι το κόμμα του, το οποίο θεωρείτε ως δήθεν σωτήρα σας, συντηρείται από Τουρκικά κεφάλαια και έχει μεγαλοστελέχη του, όπως ο περιβόητος Klempic που είναι ταυτόχρονα και σύμβουλος της Τουρκικής Κυβέρνησης. Ο Πρόεδρος Τράμπ, έχει ξεπεράσει κάθε προσωπικό εγωισμό, κάθε διάθεση ρεβανσισμού εναντίον αυτών που τον λοιδωρούν στην Ελλάδα (συντηρούμενοι δυστυχώς από κυκλους πολύ κοντα στην Ελληνική Κυβέρνηση) και προσπαθεί να βοηθήσει την Ελλάδα να αποκτήσει έναν σημαντικότατο στρατηγικό ρόλο στην ΝοτιοΑνατολική Μεσόγειο…..

Μόνο που η Ελλάδα φαίνεται να μην επιθυμεί αυτόν τον ρόλο και προτιμά να συνομιλεί με Γερμανούς, Κινέζους και στο παρασκήνιο με Τούρκους, σχεδιάζοντας η ίδια την αυτοκαταστροφή της….

Δεχθείτε επι τέλους την συνδρομή των ΗΠΑ και αφήστε τα παιχνίδια……

Η Ελλάδα δεν έχει πλέον χρόνο…… κάθε μέρα που περνάει η κατάσταση χειροτερεύει…

 

Σας στρώσαμε από πέρυσι την βελτίωση των σχέσεων με το Ισραήλ, τις αφήσατε ημιτελείς

Σας προειδοποιήσαμε για τον Εβρο, μήνες νωρίτερα, με ακρίβεια δύο ημερών ως προς την πρόβλεψή μας,  μας αγνοήσατε, πιαστήκατε στον ύπνο

Σας προειδοποιήσαμε για τις Τουρκικές έρευνες, νομίζατε όταν σας τα λέγαμε, ότι ποτέ δεν θα γίνουν.

Σας έχουμε προειδοποιήσει ότι το επόμενο βήμα της Τουρκίας θα είναι συντομότατα και πολύ κοντά στα παράλιά σας μεταξύ Κρήτης και Καρπάθου, ακόμα περιμένετε τους φίλους σας τους Γερμανούς να επιβάλουν κυρώσεις… που φυσικά ποτέ δεν θα έρθουν, διότι τόσο η Γερμανία, όσο και η όπισθέν της νεόκοπη φίλη σας Κίνα καραδοκούν να συνδράμουν την στρατηγική τους εταίρο Τουρκία.

Ξυπνήστε τέλος πάντων!!!

Ο Πρόεδρος Τράμπ είναι ένας πραγματιστής Πρόεδρος, σκέφτεται τα συμφέροντα του Αμερικανικού Λαού που συμβαδίζουν ΑΠΟΛΥΤΑ με τα κοινά συμφέροντα τόσο του Ελληνικού όσο και του Λαού του Ισραήλ. Θέλει να έρθετε σε συμφωνία, ΧΤΕΣ !!!!

Εσείς συνέχεια απορρίπτετε τις προτάσεις μας….. προτείνουμε το αυτονόητο, συνασπιστείτε όλοι εσείς που δεν έχετε κοινούς στόχους με τον Γερμανο-Τουρκικό άξονα…. είσαστε πολλοί…. και υπάρχουν και πολλές χώρες στην ίδια την ΕΕ που θα σας ακολουθήσουν.

Διαβάστε το Art of a Deal….. ίσως κάτι διδαχθείτε…..

===========================================================

Σπάνια προβαίνουμε σε μιά τόσο “δημοσιογραφική” αναφορά στα τρέχοντα γεγονότα, όμως ο “κόμπος έχει φτάσει στο χτένι”. Με αφετηρία το Τουρκο-Λιβυκό μνημόνιο με το οποίο η Ελλάδα πιάστηκε εντελώς απροετοίμαστη ώς συνήθως, η Τουρκία έχει αποδυθεί σε έναν συνεχή αυξανόμενο πόλεμο πιέσεων ο οποίος θα σταματήσει μόνον όταν ένας από τους δύο, ή υποχωρήσει, ή υποστεί ήττα στο πεδίο της μάχης. Το σχεδόν σίγουρο είναι ότι η Τουρκία δεν υποχωρεί.

Τίποτα στην ζωή ή στην διπλωματία δεν είναι εντελώς τζάμπα, όπως νομίζουν μερικοί. Χώρες όπως η Αίγυπτος, η Γαλλία, το Ισραήλ, θέλουν κάτι για να δώσουν κάτι. Η Αίγυπτος θέλει να αισθανθεί σιγουριά ότι η Ελλάδα μπορεί να παίξει τον ρόλο της περιφερειακής δύναμης, αλλά θέλει και άλλα, ανώδυνα που δεν έχετε κάν σκεφτεί. Το Ισραήλ θέλει την αναγνώριση της Ιερουσαλήμ και συμμετοχή σε αμυντική συμμαχία, από την οποία και εσείς θα έχετε υποχρέωση συνδρομής του…. σε βάρος της τρομοκρατικής οργάνωσης ΧΑΜΑΣ και των υποστηρικτών της. Η Γαλλία θέλει, με τις ευλογίες των ΗΠΑ, να αυξήσει την επιρροή της στην Ευρώπη και στην Μεσόγειο, θέλει να αποκρούσει τους Αδελφούς Μουσουλμάνους που απειλούν χώρες με τις οποίες έχει επικερδείς εμπορικές συμφωνίες στην Αφρική, θέλει και πάλι με τις ευλογίες του επιτελείου του Προέδρου Τράμπ να μεσολαβήσει στην ομαλή μετάβαση της Λιβύης σε φυσιολογικο καθεστώς με την απομάκρυνση των προσβάσεων της Τουρκίας στο Δυτικό της Τμήμα, κάτι που ήδη βαίνει σε πολύ καλό δρόμο μετά από το πρώτο αποτυχημένο πραξικόπημα κατά Σάρατζ και ενεργειών εν’ εξελίξει του Παρισιού στην περιοχή.

Η Ελλάδα έχει στην κατοχή της έναν ανεκτίμητο θησαυρό, δηλαδή τους υδρογονάνθρακες στην ΑΟΖ της, επίσης είναι χώρα πέρασμα για τον αγωγό EastMed, αλλά είναι επίσης και σταθμός μεταξύ Δυτικής και Ανατολικής Μεσογείου, αλλά και μεταξύ Βοσπόρου, Μαύρης Θάλασσας και Μεσογείου. Ομως έχει δεχθεί να αυτοχειριαστεί ενεργειακά και οικονομικά, απορρίπτοντας την εκμετάλλευση αυτών των πόρων προς χάριν της γελοίας “πράσινης ενέργειας” που εξύφαναν οι Γερμανοί, οι οποίοι, όπως και οι συνεργάτες τους Κινέζοι έχουν ελάχιστους ενεργειακούς πόρους.

Ελπίζουμε η Ελλάδα να πάρει τις σωστές αποφάσεις.

Οι ΗΠΑ και ο Πρόεδρος Τράμπ, είμαστε εδώ για τον Ελληνικό Λαό…..

 

όχι στα λόγια, αλλά στα έργα, όμως και το Ελληνικό Κράτος να φερθεί ανάλογα.

Jonathan Κωνσταντίνου

Πρόεδρος του Ελληνικού Παραρτήματος του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος των ΗΠΑ

υπεύθυνος του EastMed Strategic Studies Institute