Israel’s Multi-layered Missile Defense (En-Gr)

the article is published in English, Greek translation follows

Israel’s Multi-layered Missile Defense

By: Constantine Kyprios, EastMed Strategic Studies Analyst.

Nearly a year has passed since the war in Gaza began, and some of the key factors in the conflict has been proven the Israeli missile defense systems. In regards to a threat consisting the technologically limited and short-range rockets of the Palestinian organization Hamas to the more advanced Iranian-made systems used by Iran’s armed forces, the Houthis and Hezbollah, Israel’s missile systems have succeeded with impressive, almost complete effectiveness in responding and intercepting the attacks targeting its territory[i]. But how does this doctrine work, a doctrine that consists of various systems operating at different levels/altitudes and of different specifications?

Due to its geopolitical position and the continuous threats from neighboring countries and non-state actors, Israel has invested heavily in the development of advanced defense technologies. One of its most iconic systems is the Missile Shield, a multi-layered number of defense systems that collaborates to protect the population and infrastructure of the country from missiles and other aerial threats.

The shield consists of a number of systems designed to intercept these threats at different altitudes/levels, covering the entire range of possible threats. The systems work in layers, with each system providing defense at different altitudes/layer and complementing each other[ii]. If a threat penetrates the first layer, missile systems at the next, lower altitude layer are tasked with intercepting it. Beyond this layered design, these systems are also designed to address different threats, with the well-known Iron Dome designed on a completely different philosophy and to handle a specific threat.

First Level Defense: Arrow 2/3

The first layer is consisted by the Arrow system, developed to counter long-range ballistic missiles that may carry conventional or unconventional warheads, intercepting them at high altitudes. The Arrow is the most advanced system in the missile shield, capable of intercepting threats in the upper part of their trajectory, even in the stratosphere. It was jointly developed with the United States and the program was initiated in 1986 with testing beginning in 1989 and lasting to 1994 regarding the early version of the system, the Arrow 1.

The upgraded version, Arrow 2, began testing in 1995, with the first systems entering service in March 2000 and October 2002. In August 2008, the U.S. and Israel jointly began developing the third version of the missile with enhanced capabilities. The new system includes upgraded long-range radar and an airborne electro-optical sensor mounted on a UAV. A key feature of the system is that the interceptor missile can be launched into space before the final trajectory of the ballistic missile is known, with interception occurring once the target is confirmed. Allegedly the system can even destroy satellite systems[iii].

As such the system initially designed to intercept medium-range ballistic missiles, has been upgraded in the later versions as to handle incoming missiles with longer ranges, to a distance up to 150 kilometers. By intercepting ballistic missiles in the stratosphere, it eliminates the risk of radioactive, chemical, or biological material dispersing over Israeli territory[iv]. The system’s success rate is also impressive, with a 90% chance of successfully destroying the target with a single interceptor missile[v]. If this fails, two additional missiles are launched, with the second capable of intercepting another target, bringing the total interception success rate to 99.9%. The system can simultaneously intercept up to five missiles.

Second Level: David’s Sling

Below the Arrow system, a lower altitude layer is made by Israel’s new air defense system, the David’s Sling. Its aim is to intercept missiles or warheads that the Arrow system could not intercept at higher altitudes. Additionally, the system is designed to intercept threats that the Arrow was not intended to handle, such as lower-altitude short-range missiles and cruise missiles[vi].

Development began in 2006 through a collaboration between Israel’s Rafael and the American Raytheon, with the first systems becoming operational in 2017. The system is set to replace the MIM-23 Hawk (range of up to 40 kilometers) and MIM-104 Patriot (range of up to 160 kilometers) systems, and it is expected to operate within these ranges[vii]. Complementary to the Arrow, David’s Sling is designed to intercept missiles at lower altitudes and has advanced threat separation capabilities to distinguish between real targets and decoys.

Until Iran’s ballistic missile and UAV attack in 2024, the system had been successfully used on May 10, 2023, when it shot down a Badr-3 rocket launched from the Gaza Strip targeting Tel Aviv, as well as another targeting Jerusalem[viii]. Another Hamas rocket was intercepted by the system during the ongoing war with the Palestinian organization in the Gaza Strip.

Iron Dome

The most well-known component of Israel’s missile shield is the Iron Dome system, which became operational in 2011. The system was designed to intercept rockets and artillery shells at ranges of 4 to 70 kilometers. The need for such a system arose as both Hezbollah and Hamas, during their conflicts with Israeli forces in the 1990s and 2000s, used thousands of rockets launched against Israeli cities and population centers[ix].

Development of the system began in 2007 and the contract awarded to Rafael Advanced Defense Systems. The system operates with great precision, tracking the trajectory of launched rockets and calculating where they will land. If the system determines that they will fall in a populated area or a critical infrastructure site[x], it launches intercepting missiles to destroy the threat in midair, if it does not then it’s not. As such one of Iron Dome’s key features is its ability to choose which targets to intercept, allowing for more economical use of its missiles.

The system became operational in March 2011, with the first interception occurring on April 7 of the same year. Part of its success is due to its interception rate, which reaches 90%[xi], saving thousands of lives. It has proven highly effective against rocket attacks from organizations such as Hamas and Hezbollah, which frequently launch dense, massed attacks against Israel. By November 2012, it had intercepted over 400 rockets, and by October 2014, that number had risen to 1,200.

Israel currently operates ten Iron Dome batteries, each with 3 to 4 launchers, with 20 missiles per launcher. Additionally, due to the low cost of each missile ($60,000 compared to $2-3 million for a Patriot)[xii], the system is considered an ideal solution for countering UAV systems, which the Israeli armed forces also promote for this purpose.

Iron Beam

At the lowest layer of Israel’s multi-layered defense is a new laser system designed to intercept rockets, artillery shells, mortars, and UAVs. The system was first unveiled in 2014 and has been under development for 14 years. Its first test occurred in 2017, and it is capable of hitting a coin at a distance of 10 kilometers[xiii]. While it has not yet entered production, the systems built for testing were deployed in the Gaza Strip to assess their effectiveness. As a result, the system is expected to be integrated with the Iron Dome[xiv], allowing the battle management center to decide whether to use this or one of the missiles.

The system uses a laser beam to destroy its targets, which it achieves in four seconds. One of its advantages is its low cost, at $2,000 compared to $60,000 for the Iron Dome missile[xv]. It also requires fewer personnel to operate. However, the downside is that the beam must focus on the target to destroy it, and it struggles to handle barrages of enemy shells or rockets.

Conclusion

Israel, as with its armed forces in general, has pursued significant and innovative solutions to ensure its defense and protect its population from a numerically superior enemy. The emerging threat of ballistic missiles in the 1970s and 1980s led to the establishment of a two-tier defense system to address it. These systems, as shown by the recent attack by Iranian ballistic and cruise missiles, are extremely effective.

Similarly, against the threat of continuous rocket attacks from Hezbollah and Hamas during the 1990s and 2000s, Israel found an effective answer in the remarkable Iron Dome system, which is expected to be combined with the Iron Beam system. Those systems complement one another, providing an effective defense at various altitudes, capable of addressing the full range of threats, from aerial vehicles and ballistic missiles to rockets and drones. As usual, Israel has demonstrated once again that where there is a will, there are means.

[i] Brad Lendon (April 14 2024) ‘How Israel and allied defenses intercepted more than 300 Iranian missiles and drones’ CNN.

[ii] Gerry Doyle, Mariano Zafra, Adolfo Arranz and Jitesh Chowdhury (April 18 2024) ‘Israel’s Iron Dome, How layers of air defences protected the country against the biggets onslaught of missiles and drone in its history’ & Brad Lendon (April 14 2024) ‘How Israel and allied defenses intercepted more than 300 Iranian missiles and drones’ CNN.

[iii] Opall-Rome, Barbara (November 9, 2009). ‘Israeli experts: Arrow-3 Could be adapted for anti-satellite role’

[iv] William Maclean, Jan Harvey and Andrew Heavens (August 5, 2024), ‘What are Israel’s Iron Dome and Arrow missile defences?’ Reuters

[v] ‘Missile defense systems: Arrow’. Missile Threat. Claremont Institute

[vi] IDF editorial team, (March 20 2020), ‘New David’s Sling anti – missile system protects Israel from long range threats’, The Israel defense Forces

[vii] Air Defense: Israeli Patriot Replacement’. Strategy Page, 13 December 2012

[viii] ’IDF’s ‘David Sling’ missile system used to shoot down rocket barrage; The Jerusalem Post. 10 May 2023

[ix] Levinson, Charles & Adam Entous (26 November 2012), ‘Israel’s Iron Dome Defense Battled to Get Off the Ground’. The Wall Street Journal

[x] ‘What is Israel’s Iron Dome missile system and how does it work?’ BBC, November 6 2023

[xi] Robert Johnson (19 November 2012). ‘How Israel Developed Such A Shockingly Effective Rocket Defense System’ Business Insider.

[xii] Gerry Doyle, Mariano Zafra, Adolfo Arranz and Jitesh Chowdhury (April 18 2024) ‘Israel’s Iron Dome, How layers of air defences protected the country against the biggets onslaught of missiles and drone in its history’

[xiii] Williams, Dan (Jan 19, 2014), ‘ Israel plans laser interceptor ‘Iron Beam” for short- range rockets. Jerusalem: Reuters & ‘Israeli-Made High -Energy Laser Makes Debut’, National Defense Magazine, 2023-03-21

[xiv] David Hambling (Jul 24, 2024) ‘Israel’s New $1.2 Billion Laser Will Be Nearly Unstoppable-And America Wants One, Too’, Popular Mechanics

[xv] Episkopos Mark, (8 September 2020), ‘The “Iron Beam”: Israel’s Anti-Missile Laser’, The National Interest

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ

Η πολύ-επιπέδη πυραυλική άμυνα του Ισραήλ

Κωνσταντίνος Κύπριος, Στρατηγικός Αναλυτής του EastMed Strategic Studies Institute

Έχει κλείσει σχεδόν ένας χρόνος πολέμου στην Γάζα και ένας από τους κύριους πρωταγωνιστές είναι η πυραυλική άμυνα του Ισραήλ. Από τις περιορισμένες τεχνολογικά και βεληνεκούς ρουκέτες της Παλαιστινιακής οργάνωσης Χαμάς μέχρι τα ποιο εξελιγμένα συστήματα Ιρανικής κατασκευής που εξοπλίζουν τόσο τις ένοπλες δυνάμεις του Ιράν όσο και τους Χούθι και την Χεζμπολάχ, η πυραυλική ασπίδα του Ισραήλ έχει καταφέρει με πλήρη επιτυχία, να ανταποκριθεί στην απειλή και να αναχαιτίσει τις επιθέσεις κατά του εδάφους της χώρας[i]. Πως όμως λειτουργεί και έχει αναπτυχθεί το συγκεκριμένο δόγμα που αποτελείται από διάφορα συστήματα που λειτουργούν σε διαφορετικά επίπεδα/ύψη με σκοπό να αντιμετωπίζουν διαφορετικές απειλές, αλλά και να καλύπτουν το ένα το άλλο.

Το Ισραήλ, λόγω της γεωπολιτικής του θέσης και των συνεχόμενων απειλών από γειτονικές χώρες και μη κρατικούς δρώντες, έχει επενδύσει σημαντικά στην ανάπτυξη προηγμένων αμυντικών τεχνολογιών. Ένα από τα πιο εμβληματικά συστήματα είναι η Πυραυλική Ασπίδα του, η οποία αποτελείται από μια σειρά πολύ-επίπεδων αμυντικών συστημάτων που συνεργάζονται για την προστασία του πληθυσμού και των υποδομών της χώρας από πυραυλικές και άλλες εναέριες απειλές

Η ασπίδα αποτελείτε από έναν αριθμό συστημάτων τα οποία ως σκοπό έχουν να αναχαιτίσουν αυτές τις απειλές σε διαφορετικά ύψη/επίπεδα όπως και να καλύψουν όλο το εύρος των πιθανών απειλών. Η ασπίδα λοιπόν δρα σε επίπεδα, συστήματα που καλύπτουν την άμυνα της χώρας σε διαφορετικά υψόμετρα και λειτουργούν ως συμπληρωματικά το ένα στο άλλο[ii]. Δηλαδή εφόσον κάποια απειλή έχει διαπεράσει το πρώτο επίπεδο, τα πυραυλικά συστήματα στο άλλο επίπεδο, σε χαμηλότερο υψόμετρο, καλούνται να την αναχαιτίσουν. Πέρα όμως από αυτόν τον σχεδιασμό τα συστήματα αυτά είναι και σχεδιασμένα να αντιμετωπίσουν και διαφορετικές απειλές, με το γνωστό πλέον σε όλους Iron Dom να έχει σχεδιαστεί σε μια εντελώς διαφορετική φιλοσοφία και για να αντιμετωπίσει μια ξεχωριστή απειλή.

Άμυνα πρώτου επιπέδου Arrow 2/3

Το πρώτο επίπεδο το καλύπτει το σύστημα Arrow που αναπτύχθηκε για να αντιμετωπίζει βαλλιστικούς πυραύλους μεγάλης εμβέλειας που ενδέχεται να φέρουν συμβατικές ή μη συμβατικές κεφαλές και να τις αναχαιτίζει σε μεγάλα υψόμετρα. Το Arrow αποτελεί και το πιο προωθημένο σύστημα της πυραυλικής ασπίδας, έχοντας τη δυνατότητα να αναχαιτίζει τις απειλές στο ανώτερο τμήμα της τροχιάς τους, ακόμα και στην στρατόσφαιρα. Αναπτύχθηκε από κοινού με τις Ηνωμένες Πολιτείες με ημερομηνία έναρξης του προγράμματος το 1986 και περίοδο δοκιμών το 1989 με το 1994 για την πρώιμη εκδοχή του συστήματος το Arrow 1. Η αναβαθμισμένη εκδοχή του συστήματος, το Arrow 2, ξεκίνησε τις δοκιμές το 1995 με τα πρώτα συστήματα να μπαίνουν σε υπηρεσία τον Μάρτιο του 2000 και τον Οκτώβριο του 2002.

Τον Αύγουστο του 2008 οι ΗΠΑ και το Ισραήλ ξεκίνησαν από κοινού την ανάπτυξη της τρίτης έκδοσης του πυραύλου με αναβαθμισμένες δυνατότητες. Το καινούργιο σύστημα περιλαμβάνει νέο αναβαθμισμένο ραντάρ μακράς εμβέλειας όπως και εναέριο ήλεκτρο οπτικό αισθητήρα τοποθετημένο σε UAV. Στα ατού του συστήματος περιλαμβάνεται ότι ο αναχαιτιστικός πύραυλος μπορεί να εκτοξευτεί στο διάστημα πριν γίνει γνωστή η τελική τροχιά του βαλλιστικού πυραύλου με την αναχαίτηση να λαμβάνει μέρος αφού αναγνωριστεί ο τελικός στόχος του ενώ μπορεί να καταστρέψει ακόμα και δορυφορικά συστήματα[iii].

Το σύστημα σχεδιάστηκε αρχικά για να αναχαιτίζει βαλλιστικούς πυραύλους μεσαίου βεληνεκούς αν και στις ύστερες εκδόσεις του αναβαθμίστηκε προκειμένου να αντιμετωπίζει συστήματα με μεγαλύτερη εμβέλεια σε αποστάσεις έως και 150 χιλιομέτρων. Η δυνατότητα του να αναχαιτίζει βαλλιστικούς πυραύλους στην στρατόσφαιρα αποκλείει με αυτόν το τρόπο τον κίνδυνο διάχυσής ραδιενεργού, χημικού ή βιολογικού υλικού από αντίστοιχες κεφαλές στο έδαφος του Ισραήλ[iv]. Εντυπωσιακό θεωρείτε και το ποσοστό επιτυχίας του συστήματος με δυνατότητες επιτυχούς καταστροφής του στόχου από έναν και μόνο αναχαιτιστικό πύραυλο σε ποσοστό 90%[v]. Αν αυτός αποτύχει να καταστρέψει τον στόχο του, δύο επιπλέον πύραυλοι εκτοξεύονται με τον δεύτερο να διατηρεί την δυνατότητά να αναχαιτίσει άλλο στόχο. Ως αποτέλεσμα τα ποσοστά επιτυχούς αναχαίτησης εισερχόμενων βαλλιστικών πυραύλων ανεβαίνουν στο 99.9%. Τέλος το σύστημα έχει την δυνατότητα να αναχαιτίζει ταυτόχρονα μέχρι και πέντε πυραύλους.

Δεύτερο επίπεδο David‘s Sling

Κάτω από το συστήματος Arrow σε ένα δεύτερο επίπεδο, και χαμηλότερο υψόμετρο, επιχειρεί το νέο σύστημα αεράμυνας του Ισραήλ, η Σφενδόνη του Δαβίδ. Στόχος της είναι να αναχαιτίζει πυραύλους ή τις κεφαλές τους που δεν μπόρεσε το σύστημα Arrow να αναχαιτίσει σε μεγαλύτερα ύψη. Επιπλέον το σύστημα έχει ως σκοπό να αναχαιτίζει μια σειρά από απειλές για τις οποίες δεν σχεδιάστηκε το σύστημα Arrow όπως πυραύλους μικρότερου βεληνεκούς χαμηλού υψόμετρου και πυραύλους cruise[vi].

Η ανάπτυξη του ξεκίνησε το 2006 βάση συνεργασίας της Ισραηλινής Rafael με την Αμερικανική Raytheon και με τα πρώτα συστήματα να μπαίνουν σε επιχειρησιακή λειτουργία το 2017. Το σύστημα πρόκειται να αντικαταστήσει τα συστήματα MIM 23 Hawk με εμβέλεια έως 40 χιλιομέτρων και MIM – 104 Patriot εμβέλειας έως 160 χιλιομέτρων και αναμένεται να επιχειρεί σε αυτές τις εμβέλειες[vii]. Ως αποτέλεσμα και καθώς δρα συμπληρωματικά του Arrow σχεδιάστηκε ώστε να αναχαιτίζει πυραύλους σε χαμηλά ύψη με υψηλές δυνατότητες διαχωρισμού απειλών από ψεύτικούς στόχους ή δολώματα.

Το σύστημα έως και την επίθεση του Ιράν με βαλλιστικούς πυραύλους και UAV το 2024 είχε χρησιμοποιηθεί με επιτυχία στις 10 Μαΐου του 2023 όταν κατέρριψε ρουκέτα Badr-3 που εκτοξεύτηκε από την Λωρίδα της Γάζας και στόχευε το Τελ Αβίδ και μια ακόμα που στόχευε την Ιερουσαλήμ[viii]. Επίσης μια ακόμα ρουκέτα της Χαμάς καταρρίφτηκε από το σύστημα κατά την διάρκεια του μαινόμενου πολέμου με την Παλαιστινιακή οργάνωση στην Λωρίδα της Γάζας.

Ο Σιδηρούν Θόλος (Iron Dome)

Η πιο γνωστή συνιστώσα της πυραυλικής ασπίδας του Ισραήλ είναι το σύστημα Σιδηρούν Θόλος, το οποίο τέθηκε σε λειτουργία το 2011. Το σύστημα σχεδιάστηκε ώστε να αναχαιτίζει ρουκέτες και βλήματα πυροβολικού σε αποστάσεις από 4 έως και 70 χιλιόμετρα. Η απαίτηση για ένα τέτοιο σύστημα δημιουργήθηκε καθώς τόσο η Χεζμπολάχ όσο και η Χαμάς κατά την διάρκεια των συγκρούσεων τους με τις Ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις την δεκαετία του 1990 και 2000 διέθεταν χιλιάδες ρουκέτες τις οποίες εκτόξευαν κατά των Ισραηλινών πόλεων και πληθυσμιακών κέντρων[ix].

Η ανάπτυξη του συστήματος ξεκίνησε το 2007 με τη ανάθεση του συμβολαίου στην Rafael Advanced Defense Systems.Το σύστημα λειτουργεί με εξαιρετική ακρίβεια, καθώς μπορεί να παρακολουθεί την πορεία των εκτοξευόμενων ρουκετών και να υπολογίζει σε ποιο σημείο θα καταλήξουν. Αν κρίνει ότι πρόκειται να πέσουν σε κατοικημένη περιοχή[x] ή σε κρίσιμη υποδομή, τότε εκτοξεύει αναχαιτιστικούς πυραύλους για να καταστρέψει την απειλή στον αέρα. Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά του Σιδηρούν Θόλου είναι η δυνατότητά του να επιλέγει ποιους στόχους θα αναχαιτίσει, επιτρέποντας οικονομικότερη χρήση των πυραύλων του.

Το σύστημα μπήκε σε λειτουργία τον Μάρτιο του 2011 με την πρώτη αναχαίτηση να λαμβάνει μέρος στις 7 Απριλίου του ίδιου έτους. Μέρος της επιτυχία του έγκειται και στο ποσοστό αναχαίτισης, το οποίο φτάνει το 90%[xi], γεγονός που έχει σώσει χιλιάδες ζωές. Είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικό κατά των επιθέσεων με ρουκέτες από οργανώσεις όπως η Χαμάς και η Χεζμπολάχ, που συχνά πλήττουν το Ισραήλ με πυκνές και μαζικές επιθέσεις. Μέχρι τον Νοέμβριο του 2012 είχε καταρρίψει πάνω από 400 ρουκέτες ενώ μέχρι τον Οκτώβριο του 2014 είχε φθάσει τις 1200..

Συνολικά το Ισραήλ διαθέτει δέκα πυροβολαρχίες με 3 έως 4 εκτοξευτές με 20 πυραύλους ο καθένας. Επιπλέον λόγω του χαμηλού κόστους του πυραύλου, 60.000 δολάρια ο καθένας σε σύγκριση με 2 έως 3 εκατομμύρια ενός Patriot[xii], το σύστημα θεωρείται ως ιδανική λύση για την αντιμετώπιση συστημάτων UAV από τις Ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις που το προωθούν και για αυτόν τον σκοπό.

Iron Beam

Ως το κατώτερο επίπεδο της Ισραηλινής πολυεπίπεδής άμυνας θεωρείται ένα καινούργιο σύστημα Laser σχεδιασμένο να καταρρίπτει ρουκέτες, βλήματα πυροβολικού, όλμων και UAV. Το σύστημα παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 2014 και βρίσκετε υπό ανάπτυξη εδώ και 14 χρόνια. Η πρώτη δοκιμή έλαβε μέρος το 2017 και διαθέτει την δυνατότητα να χτυπήσει ένα νόμισμα σε απόσταση 10 χιλιομέτρων[xiii]. Αν και δεν έχει μπει στην διαδικασία παραγωγής ακόμα, τα συστήματα που έχουν κατασκευαστεί για δοκιμές αναπτύχθηκαν στην Λωρίδα της Γάζας προκειμένου να διαπιστωθεί η αποτελεσματικότητα τους. Ως απόρροια το σύστημα προβλέπεται να ενσωματωθεί στο Iron Dome[xiv] προκειμένου το κέντρο διαχείρισης μάχης να λαμβάνει την απόφαση αν θα χρησιμοποιείται αυτό ή κάποιος από τους πυραύλους.

Το σύστημα χρησιμοποιεί ακτίνα λέιζερ προκειμένου να καταστρέφει τους στόχους του κάτι που το πετυχαίνει σε τέσσερα δευτερόλεπτα. Στα πλεονεκτήματα του συστήματος θεωρείται το χαμηλό κόστος που φθάνει τα 2.000 δολάρια σε σχέση με τα 60.000 του Iron Dome[xv]. Επίσης χρειάζεται χαμηλότερο αριθμό από προσωπικό προκειμένου να το λειτουργήσουν. Στα αρνητικά όμως είναι ότι πρέπει να επικεντρωθεί η ακτίνα πάνω στον στόχο προκειμένου να καταστραφεί ενώ δυσκολεύεται στο να αντιμετωπίσει μπαράζ από εχθρικά βλήματα ή ρουκέτες.

Συμπεράσματα

Το Ισραήλ όπως συμβαίνει και με τις ένοπλες δυνάμεις του γενικότερα, προκειμένου να αντιμετωπίσει μια εχθρική ενδοχώρα με τρομερή αριθμητική υπεροπλία έχει προβεί σε σημαντικές και καινοτόμες λύσεις για να εξασφαλίσει την άμυνα του και την προστασία του πληθυσμού του. Η αναδυόμενη απειλή από βαλλιστικούς πυραύλους που έλαβε μέρος κατά τις δεκαετίες του 70 και 80, οδήγησε στην συγκρότηση άμυνας δύο επιπέδων προκειμένου να αντιμετωπιστεί. Συστήματα που όπως φαίνεται από την πρόσφατη επίθεση από Ιρανικούς βαλλιστικούς πυραύλους και πυραύλους κρούζ είναι άκρα αποτελεσματικά. Σε μια άλλη διάσταση πάλι, στην απειλή και την συνεχόμενη στοχοποιησή του από ρουκέτες της Χεζμπολάχ και της Χαμάς που έλαβε μέρος κατά την διάρκεια των δεκαετιών του 1990 και του 2000, πάλι βρήκε την αποτελεσματική απάντηση στο εκπληκτικό σύστημα που ακούει στο όνομα Iron Dome και αναμένεται να συνδυαστεί με το σύστημα Irone Beam. Τα συστήματα αυτά συμπληρώνουν μια αποτελεσματική αλληλο-καλυπτόμενη άμυνα σε διαφορετικά υψόμετρα με δυνατότητα αντιμετώπισης όλου του εύρους των απειλών από εναέρια μέσα και βαλλιστικούς πυραύλους έως ρουκέτες και συστήματα Drones. Ως συνήθως το Ισραήλ έχει αποδείξει για μια ακόμα φορά ότι εκεί που υπάρχει η θέληση υπάρχουν και τα μέσα.